Türkiye de yazılan, çizilen, anlatılan kısacası yaşanan veya yaşatılan (Reha Muhtar o hatırladık ) ne varsa, kim olursa olsun, nerede olursa olsun bütün Türkiye ye aittir. Yani Türkçe yazıldı yada Türk bir yazar Türk birini anlattı diye o sadece Türk edebiyatı değildir.Orhan Kemal i okudukça hep kendimi gördüm, kendi kültürümü gördüm. Sanki orada bende yaşıyordum, benden kilometrelerce uzakta. Yaşar Kemal i okuyunca aynı hisse kapılıyorum ama Yaşar Kemal Kürt ve Çukurova yı Türkçe anlatmış onun içindir bu harman durumu, diye düşünüyordum. Ama Orhan Kemal ile görüyoruz ki toplum gerçekliğidir. Bizi harmanlayan.
Yoksulluk, yoksulluk, yoksulluk bu güne de çok yakın olan bu durumun, çocukluğu, ilk gençlik yılları ve yeyişkinliğine doğru şahit olduğumuz Küçük adamin hikayesidir Baba Evi - Avare Yıllar . Bir insanın siyasi duruşu diğer bütün aileyi nasıl etkilediğini. Ve bir babanın hastalık veya vefat durumunda bütün yükün nasıl erkek çocuğa yüklenilirdiğini. Annenin hastalık veya vefat durumunda aynı yük kız çocuğuna yüklenilir. Malesef ki biz hep bunu yapıyoruz. Yani geniş aileler, sıkı aile bağları hatta aşiret, kabile, boy gibi feodal yapılar böyle durumlar da yok oluyor nedense. Ve yük küçücük çocuklarda kalıyor. Orhan Kemal bunu çok güzel ifade etmiş, zaman zaman "ailemiz şöyledir, böyledir, bize yakışmaz, şerefimizi koruduk" ifadelerini de kullanarak bu kof feodaliteyi eleştirmiş. Küçük Adamın sorumlulukları ve hayalleri o kadar çatışıyor ki. Allah'a isyan ediyor . Herkes de hayatının bir döneminde "neden" diye sormuştur. "Neden benim alnıma bu kaderi yazdın, ben de kulun değil miyim" diye. Küçük Adamın "kinin" babası biraz farklı bir karakter önce çok zalim bir adam iken (tabi bu Güllü ile kocasının bakış açısı ile) birden bire halim salim pamuk gibi bir adama dönüşüyor. Gerçi bu beni mutlu etti. Çünkü bunca sorundan sonra birde zalim baba hiç çekilmezdi. Baba olan katekterlerin bu kadar baskın olması annelerin ise maalesef silik olması. Aile de çocuğun yeri, Çalışan genç kadınların yeri, hepsi hepsi toplumun gerçekliğidir. Toplumun zarif ve naif gerçekliğinin romanıdır Baba Evi - Avare Yıllar.
Baba Evi - Avare Yıllar
·
71 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.