Destan
D E S T A N (Şiirinden)
Durun kalabalıklar, bu cadde çıkmaz sokak!
Haykırsam kollarımı, makas gibi açarak:
Durun durun bir dünya, iniyor tepemizden,
Çatırtılar geliyor, karanlık kubbemizden.
Çekiyor tebeşirle, yekûn hattını âfet;
Alevler içinde ev, üst katında ziyafet!
Bir şey koptu benden şey, her şeyi tutan bir şey;
Benim adım Bay Necip, babamınki Fazıl Bey.
Utanırdı burnunu, göstermekten sütninem,
Kızımın gösterdiği, kefen bezine mahrem.
Ey tepetaklak ehram, başı üstünde bina;
Evde cinayet tramvay, arabasında zina!
Geçenler geçti seni, uçtu pabucun dama,
Çatla Sodom-Gomore, patla Bizans ve Roma!
Allahın on pulunu, bekleye dursun on kul;
Bir kişiye tam dokuz, dokuz kişiye bir pul.
Mezarda kan terliyor, babamın iskeleti;
Ne yaptık ne yaptılar, mukaddes emaneti?
·
14 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.