"Asal sayılar yalnızdır; sadece kendilerine ve bire bölünebilirler; asla eşlerini bulamazlar." Ne film, ne de kitap hakkında malumatım yoktu. Kitap alırken tesadüfen gözüme sataştı, isminden dolayı aldım. İncelemeleri okurken hiç beğenilmediğini gördüm, film incelemelerinde de pozitif reyler çok az. Ve okumaya karar verdim. Yazar Paolo Giordano nükleer fizik üzre doktora yapmış. Yazar edebiyatçı olmaya bilir, roman estetik açıdan zengin olmaya bilir, ama ifade tarzı hangi şekilde olur olsun, anlatı dili hangi "dil"de olursa olsun esas yazarın anlatmak istediğiyidir, esas yazarın duyduğu acıdır, kurduğu empatidir, okura hissettirdikleridir. Ben, Mattia ve Alice'nin yalnızlıklarını derinliğine kadar hissettim. Roman iki ikiz asal sayıyı temsil eden dahi Mattia'nın ve engelli kız Alice'nin yalnız, depresif hayatlarını anlatıyor ve bana göre gayet de gerçekçi anlatı. Asal sayıların ,mesela çift sayılar gibi iki-iki artıyor diye bir kanunauyğunluğu yok. Mesela çift sayılar gibi ikiye bölünür diye ortak hususları da yoktur, kendilerine özgüdürler. Ortak yanları bire bölünmeleri. Bu bakımdan Mattia ve Alice tipli insanların yalnızlığını asal sayılara benzetmesini ben yaratıcı buldum. Bana Tolstoyun "Anna Karenina"daki meşhur ifadesini hatırlattı: “Mutlu aileler birbirlerine benzer, her mutsuz aileninse kendine özgü bir mutsuzluğu vardır.” Kısacası, ifade şeklinden asılı olmayarak duyurmak istedikleri aynıdır. Sonu belirsiz bitmiş yazanlar vardı, ben, gayet mevzuya uygun bitmiş diyorum. Alice ve Mattia her ne kadar bir-birlerini duya bilse de, "eş" değiller. Benim için son da beklediğim gibi oldu. Ben tavsiye ediyorum. İyi okumalar ;)

Sadə Ədədlərin TənhalığıPaolo Giordano · Qanun Nəşriyyatı · 2018120 okunma

·

191 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.