Aslında bu kitap üzerine çok konuşasım var ama bir taraftan da susmak istiyorum. Gerçekleri okumak ne kadar iyi birşey olsa da okurken gelen aydınlanma canımı sıkıyor. Olur mu ya geçmişte kaldı onlar dediğimiz hiçbir şey geçmedi aslında. Hâlâ sevgisiz bir toplumuz . Hâlâ empati kurmaktan yoksunuz. Ne kadın kadınlığının bilincinde, ne haklarının. Ne erkek erkekliginin bilincinde, ne haklarının. Kur-an'ı bile işimize geldiği gibi yorumluyoruz. 5 vakit namaz kılmayan adam karısının üstünde ki hakları çatır çatır sayıyor. Ama Kur-an'ın hanımlarınız size emanet edilen bir inci gibidir dediğini kulak ardı ediyor. Dünya'nın her yerinde kadını aşağılamaya çalışan bir grup var ve bunu sadece erkek kadina değil, kadın da kadına yapıyor. Hâlâ günümüzde zifaf gecesi sabahı kapıya dikilen yengeler mevcut , hala gelin kayinpederiyle aynı sofraya oturamıyor, ve hala erkek çocuk doguramadigi için aşağılanan kadın hikayeleri var. Bu konu uzar... Kitap, okuyucusu tarafından köyde bir kızın intihar girişimleri yüzünden yazarı köye davet etmesi ve insanları aydınlatmak adına ve romanına konu olabilecek konular olduğunu söylemesi üzerine bir kurgu. Köyde ki kadınların hikayeleri gerçekten okumaya ve dinlemeye değer. Özellikle şiveli konusmalari beni hep güldürdü hem de derin sözleri düşündürdü. Nereli olursan ol, hangi coğrafya da hangi topraklar üstünde olursan ol, kadınların ortak bir dili var ; "acı" , "sevgisizlik" ve "ölüm "... Konuyu sevdim ama yazarın üslubunu sevmedim açıkçası. Kendim yorum yaparken, konuşurken ne kadar saçmalasam, argo konuşsam, küfür de etsem , söz konusu yazarlik olunca daha naif bir dili tercih ederim. Kadın elinden çıkmış bir yazıya naiflik daha çok yakışıyor zannımca... Keyifli okumalar dilerim.

Esir EvlilerEmine Şenlikoğlu · Mektup Yayınları · 2008453 okunma

·

71 views

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Öznur