1912’de yayımlanan, kısa ama özellikle bazı bölümleri etkili bir Jack London hikayesi. Etkileyiciliği yaşadığımız süreçten mi yoksa yaşanmış bir hikayeyi okumaktan mıdır bilemiyorum. Ama çoğu yerinde fazlasıyla sıkıldım.
İçinde bulunduğumuz bu zorlu döneme de yakın bir konu olduğu için çok sayıda kişinin severek okuyabileceğini düşünüyorum.
London diyor ki; “insanlar sinek gibi ölüyorlar...”
Sağlıklı günler...
