Antonio Tabucchi “Ufuk Çizgisi” .. Kitabı üçüncüye ya da dördüncüye okudum, Allahtan daha önce paylaşmamıştım da bahane oldu. Bu çokça okuma halim, yana yakıla kitaba, yazara ya da çağdaş İtalyan edebiyatına olan hayranlığımdan değil, kendi kendime yaptığım hinliğimden Paylaşımı yaptığım gibi, onu kitaplıkta zor ulaşacağım bir yere kaldırmak şart oldu. Evden hızla çıkarken, hazırlıksızsam (yani nadiren) çantaya ince kitap, ne gelirse elime onu atıyor, yolda okumaya başlayınca ayıyorum Neyse, yanımda başka kitap yoksa da okuyorum.. Arka kapak yazısında, gerilim romanı diye geçse de, benim için hiç öyle değil. Hatta gerilim dışında hangi tür deseler, oluru daha fazla. Morg görevlisi Spino karakterinin, kurban üzerinden (bu arada kurban, morga getirilmiş kimsenin arayıp sormadığı bir delikanlı) kendi içsel yolculuğu. Özdeşleştiği kurbanla insan/insan hali kafa sesinden ibaret. Araştırmasını ve rotasını insan/nesne olarak şekilleyen karakter, bazen nesnenin özneleştirilmesiyle geride bile kalıyor, ben seviyorum bu kitabı ve galiba sevme sebebim sessizce çığlık atması. O kadar sakin, öylesine yavaş ki.. Atlamış olmak istemiyorum,romandan ziyade roman prototipi hissi veriyor. Aldığınız keyfin derecesi, ufuk çizgisine göre değişir. Çanta kitabı olarak tavsiye listemde efenim. Sevgim üzerinize olsun

Ufuk ÇizgisiAntonio Tabucchi · Can Yayınları · 200094 okunma

·

89 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.