nuto: "şimdi kim bağışlayacak beni?": şimdi kim bağışlayacak beni? Unuttum senle helak olmuş tüm kavimleri kişisel tarihimi pompeinde taşa dönen kalbimi.. Şimdi kim bağışlayacak seni bir dokunuşla yumuşacık olan. kalbimdir seni bağışlayacak olan ya beni kim bağışlayacak beni...

şimdi kim bağışlayacak beni?

Unuttum senle helak olmuş tüm kavimleri kişisel tarihimi pompeinde taşa dönen kalbimi.. Şimdi kim bağışlayacak seni bir dokunuşla yumuşacık olan. kalbimdir seni bağışlayacak olan ya beni kim bağışlayacak beni suda ayın şavkını bilirsin sevgili 'yakamoz' bir yakomozdu sözlerin ruhumda şavk eyleyen gecenin karanlığında. Şimdi kim bağışlayacak beni canım bunca acırken iyi kadrajlanmış gülümsememin yapaylığını sözlerin kadar yalan yaşantımı kim bağışlayacak kendime yaşattıklarımı yorganımın bana senin sesinden anlattığı masalları yastığımın altında birikitrdiğim ırmakları ve o ırmakta batmasın diye gözlerimi kapamadan yüzdürdüğüm kağıttan hayalleri kim bağışyacak sevgili konuştukça kalbim dilimin susuşlarını ve vazgeçip konuştuğumda kırılan gururumun dağılan parçalarını kim toplayacak sevgili öylesine ve ölesiye toplamanı isterken gururumu bak eski haline getirdim demeni umud ederken ve umut hala fukaranın ekmeğiyken aniden bir endişe kalbimin yollarından tüm vücuduma yayılan bir endişe ayağına batarsa ya kırıklar diye sen acıma diye kanayan ellerimle ve acıyan yüreğimle topladığım gururum avuçlarımda şimdi kimseler görmesin diye açmıyorum yaralarımı... Avuçlarımı sevgili kim bağışlayacak beni O llk sevdiğim adam nasıl da severdi beni ama kıramadım onda gurur denen taştan vazoyu sevgime değdikçe sevgim kırıldı O ilk sevdiğim adam Nasıl da severdi beni delice 'gitme' benim ilk gözağrımsın demeyi isterken dudaklarımı diken dilmi kesen gururum ah o dikenli tel ah o pranga ayağımda peşinden koşamadığım o ilk sevdiğim adam ahh o şeytanın oyunu gururum Ah o şeytan, yazdığı bir oyunda daha başrol verdi bana sevmezken sen beni savurdum senin için kendime biriktirdiğim kendimi Söyle kim bağışlayacak beni Hangi zaman Müruru zaman hangi zaman aydınlatır benden sakladığın yüzünü senin mağarandaki gölgene kapılıp gerçeği aramaktan vazgeçen aklım kim bağışlayacak aklımı herkesin kusursuz sorumlu olduğu bu durumda kim verecek cezamı ve söyle kim bağışlayacak bu aşkın kişisinde niteliğinde yaptığım hataların tazminatını.. .. Söye sevgili kelimelere dökmeme gerek olmayan onca duyguyu kelimelerin sınırlı dünyasına hapsettiren sen söyle Gözlerimizdeki sonsuz dünyaya bakıp gülümserken dokunurken titreyen ellerimizle birbirimize bir başka nesil hayal ederken birbirimizden kızaran çehreme değil de bana değil de hapisteki sözlerin kurtulmak için söylediği yalanlara inanan sen söyle kim bağışlayacak beni.. bir kere olumsuz çekilen bir fiilin sonradan olumluya dönemeyeceğini bozulmuş bir yemeğin dünyanın en güzel sosu ile de güzelleşemeyeceğini bilen bu kalbimin ısrarla bu aşka yeni soslar araması neden söyle kim bağışlayacak bu kalbi.... ben hayatı yaşamadım sevgili dokunmayı sevmeyi kitaplardan filmlerden öğrendim onlar gibi sevmeyi denedim 'Gibi ' Cümlede illa yanına bir şey koyman gerekir 'gibi'nin yanına koyduğun şeyle anlam kazanır Onun varlığı benim gibi senin gibi sevgili benim gibi olduğundan mı sevdim seni sevmek için benzemek mi gerekli aynı mı olmalı sevginin rengi ben siyahım diyorsam sana siyah seviyorum seni demek mi sevmek yoksa ben de beyazım ama tüm siyahlarınla günahlarınla seviyorum seni diyebilmek mi hayır öle gri olalım falan değil benim sevgim beyaz ve seni beyaz seveceğim senin beni siyah sevmeni seveceğim diyebilmek mi aşkın en sevdiğim tanımı nedir biliyor musun sevdiğim 'aşk diye buna denir: bir insan bir insanda tekinsiz bir ev görür'' benim sen de gördüğüm de buydu kimbilir sevdiğim filmlerden öğrendiğim gibi sevdim ben sevgi emektir dedim emek vermek istedim vefasız olsa da sevdiğim ben vefasız olmayı kendime hiç yediremedim belki dağlar delemedim çöller aşamadım ama ben vefasız olamadım sevdiğim önce gitme demedim diye üzüldüm sonra gitme dedim ama gitti diye keşke madem gidecekti gitme demeseydim keşke dememek için gitme dedim iyi ki de dedim velhasıl ben yapamadıklarım için üzüldüm benim için yapmadıklarınıza hiç üzülmedim sevdiğim yapsaydım bırakmazlardı beni diye ağladım beni bıraktılar diye değil ben beni sev diye sevmedim sevdiğim koşullu değildi sevgim söyle şimdi kim bağışlayacak beni aynaya bakınca ne görüyorsun sevgili hiç aklına geliyor mu sarışın mavi gözlü kızımızın hayali söyle kim bağışlayacak olmayan olmayacak kızımın içimde bıraktığı acının izlerini.. "sevmeyi enkazlarda öğrenenler büyüdüklerinde sadece kırık kalpli insanları sevebilirler' der bir kitap cümlesi dedim ya ben kitaplardan öğrendim sevmeyi kırık kalpliydin sen de tırnaklarını yiyordun üstelik de.... ben uygulamada hep sınıfta kaldım sevemedim pratikte ama sevgili ben vefasız olmayı kendime yediremediğimden binlerce defadır söylüyorum seni sevdiğimi yoksa dağıldı dediysem de gururum unuttun mu parçları hala avuçlarımda blmem kim bağışlayacak beni bana kızdın sanatı seviyorum diye fotoğraf çekmek çok gerekli değil dedin şiir yazmak o da ne haklısın belki çünkü onlar sadece yalnızlığın yalnızların arkadaşları ve ben senle tüm yalnızlıklarımı doldurmak istemiştim aslında sonra beni terkettin seni nasıl bağışladım biliyor musun sevgili bana dokunduğunda yumuşattığın taş kalbimle ve şiirlerle durmadan şiirler okudum var mı benim yaşadığımı yaşayan diye ve durmadan şiirler yazdım sana beni terkettiğinde şiirle yenilmedim nefrete şiirle direndim hayata beni kim bağışlayacak şimdi biliyormusun sevgili Şiir onu senin için terketmemiştim ya terketseydim şimdi nasıl bağışlayacaktım seni her acı bir şiir ürettirmeseydi nasıl bağışlayacaktım şimdi kendimi söyle şiir terkedilir mi?

Kitabı okudu

İbrahim'in Beni Terketmesi Bejan Matur

156 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

nuto