Kaybedebileceğin bir şeye bağlandığında, incinmeyi göze alırsın. Sevmek incinmeyi göze almaktır. ( Kemal Sayar) Hepimiz bunu göze alarak çıkıyoruz o yollara. Biraz mutlu olma umuduyla biraz yaşama bağlanma umuduyla. Herkesin hayattan, aşktan, bir insandan beklediği şeyler farklı tabi. Ne eksikse sende o eksikliği tamamlamak istiyorsun biraz. Hissetmek, sevmek, inanmak.. Tamamlanmak.. Dokuz hikayeden oluşan, ekseni aşk teması olan bir kitap yazmış Ahmet Ümit. Polisiye türünde bir tat bulamazsınız. Kitaba adını veren ve son hikayeyi oluşturan " Aşk Köpekliktir" öyküsünde ki o cinayetleri saymazsak. ( Ben sayamadım. Katil yakalanmadan uyuyamadığım Tess Gerritsen kitaplarına haksızlık olurdu yoksa ) Okurların en sevdiği hikaye tabi bu. Hadi hadi sonunda ne olmuş diye bir merak içinde kalıyorsunuz sevgili barmen Rafo gibi. Ben de hep sonunu merak ettim. Stefan kime aşık oldu ? Onu bu denli hangi kadın etkiledi ? Neden unutamıyor gibi. Ama beni en çok etkileyen sevdiği adamın gözleri bir noktaya dalınca kadının "acaba şu an onu mu düşünüyor " çaresizliği içinde olması. Ne kadar acı. Mücadele edeceğiniz somut bir şey değil bu. Bir hayaletle mücadele etmek, bir duyguyla mücadele etmek. Sahi bunu başarabilen var mıdır ? Ben yapamazdım / yapamam.. "Aşk yaptırır" gibi klişe laflara da inanmıyorum. Ben hayatımda mücadele edeceğim hiçbir duyguya yer vermek istemiyorum artık. Benim mücadelem de çok zor olurdu üzerini çizeceğim şehirler, şarkılar, yollar, hatıralar. Cıks. Düşününce bile yapamıyorum. En güzeli uzaktan özle, hayal kur. Kimse hayalini yıkamıyor, kimse mutluluğunun içine edemiyor. ( Kendini zırh gibi koruduğun harika bir alan ) Kendimle çeliştiğimi düşünebilirsiniz. Hani sevmek incinmeyi göze almaktı ? Ben o kotamı doldurdum. İncinmek, kırılmak, parçalanmak, hiçe sayılmak, görmezden gelinmek, gözden çıkarılmak, unutulmak, sevilmemek.. Hepsinden çok fazlasıyla var heybemde. Benim ki artık şu noktadan sonra kendini gözden çıkarmak olur ve benim benden başka kimsem yok beni toparlayacak kimsem yok. O yüzden kimsenin bilmediği çok güzel bir dünya yaptım kendime. Özlüyorum, seviyorum.. Kimse sorgulamıyor kimse üzemiyor beni orada. Kimse kalbimi kıramıyor. Son hikayede Ayşe sevdiği adamın izlerini arıyor. Onu ilk gördüğü yere gidiyor. Üstelik başka bir kadınla gitmesine rağmen. Sevilmemesine ( bence sevilmedi) rağmen. Bunu o adam için yapmıyor. Kendi aşkına saygısından yapıyor. Farkında değil ama güçleniyor. Ben de şarkısını açıyorum sesini özlediğim zaman. Konuşuyormuşuz gibi. En azından sesi kaldı diyorum. Bakışlarını hatırlıyorum sonra. Ellerini.. Gülümseyişini. Sevgi incinmeyi göze almaktı evet. İncindim. Umrumda bile değil. Bu, şanstı.. Aşkla geçen bir saniye bile şanstı. İyi ki..

Aşk KöpekliktirAhmet Ümit · Everest Yayınları · 201214,5bin okunma

·

17 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Meltemmm