Ece Ayhan.. İlkokul yıllarındayken kulağıma çalınan birkaç şairden biriydi. İşitir işitmez; "Vay bee demek kadın şairler de varmış." dediydim. (Sevgili Femen, öyle bel bel bakma hemen) Eminim bu yanılgıda yalnız değildim, Vesselam.. Ece; katmerli manasıyla "ağabey" demekmiş. Bu ismin bir de leziz hikayesi vardı fakat pek anımsayamıyorum. Mühim olan zaten anahtar kavramı aşikar etmiş olmamızdı. Ece Ayhan, ismiyle yarım-yamalak müsemma olmuş bir kimsedir. Fakat bu yamalak mevki yalnızca imladan mütevellit. Zira Ece Ayhan bir ağabey değil "abi"dir. Bakın şimdi abiler Bu adamın ikinci yeni şairlerinin öncülerinden oluşu, biliyorum ki hiçbirinizi bağlamaz. Teorik evraklardan usanıp, belediye başkanlığını ve kaymakamlığı terk etmiş bir şairi, vesikalarla imbikten geçirmek, Ece abiye hakaret bile sayılabilir. Bakın şimdi abiler Bu şiirleri okumazdan evvel, "yort savul" diye bağırmak ayba kaçar. Ece abinin şiirlerini okurken bana yansıyan intiba "umursuzca dizilmiş mısra cümbüşü" olabilirdi. Fakat bohçalamayı pek seven bir kalem var elinde. Yakışıklı bir mısra ile her an sendelemeye namzettir. "Çünkü her şair kambur bir ailedendir." Bakın şimdi abiler Aşk örgütlenmektir, bir düşünün abiler. Zira Ece ve Ayhan ne kadar unisex ise; bu sokakta "abi" kelimesi bir hitap ve aynı nispette unisextir abiler. Geleneği sürdürelim abiler. Perdeyi biz değil, şairin en sevimli gelen şiiri kapatsın. MOR KÜLHANİ 1.Şiirimiz karadır abiler Kendi kendine çalan bir davul zurna Sesini duyunca kendi kendine güreşmeye başlayan Taşınır mal helalarında kara kamunun Şeye dar pantolonlu kostak delikanlıların şiiridir Aşk örgütlenmektir bir düşünün abiler 2.Şiirimiz her işi yapar abiler Valde Atik'te Eski Şair Çıkmazı'nda oturur Saçları bir sözle örülür bir sözle çözülür Kötü caddeye düşmüş bir tazenin yakın mezarlıkta Saatlerini çıkarmış yedi dala gerilmesinin şiiridir Dirim kısa ölüm uzundur cehennette herhal abiler 3.Şiirimiz gül kurutur abiler Dönüşmeye başlamış Beşiktaşlı kuşçu bir babanın Taşınmaz kum taşır mavnalarla Karabiga'ya kaçan Gamze şeyli pek hoş benli son oğlunu Suriye hamamında sabuna boğmasının şiiridir Oğullar oğulluktan sessizce çekilmesini bilmelidir abiler 4.Şiirimiz erkek emzirir abiler İlerde kim bilir göz okullarına gitmek ister Yanık karamelalar satar aşağısı kesik kör bir çocuğun Kinleri henüz tüfek biçimini bulamamış olmakla Tabanlarına tükürerek atış yapmasının şiiridir Böylesi haftalık resimler görür ve bacaklanır abiler 5.Şiirimiz mor külhanidir abiler Topağacından aparthanlarda odası bulunamaz Yarısı silinmiş bir ejderhanın düzüşüm üzre eylemde Kiralık bir kentin giriş kapılarına kara kireçle Şairlerin ümüğüne çökerken işaretlenmesinin şiiridir. Ayıptır söylemesi vakitsiz Üsküdarlıyız abiler 6.Şiirimiz kentten içeridir abiler Takvimler değiştirilirken bir gün yitirilir Bir kent ölümünün denizine kayar dragomanlarıyla Düzayak çivit badanalı bir kent nasıl kurulur abiler?

Yort SavulEce Ayhan · Adam Yayınevi · 198269 okunma

·

100 views

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Oğuzhan Âsım Güneş