Paul ve Virginie klasik ancak yoğun felsefi öğretinin de yer aldığı bir eserdi. Eserin gerek konu gerekse olayın sosyal zemini bana Shakespeare oyunlarının biçimini ve temini andırdı. Bundan dolayı hikaye klasik algısını buram buram hissettirdi.
Romanda iki anne ve çocuklarının erdem, sevgi ve mutluluk çemberindeki dokunaklı hayatları anlatılıyordu. Öncelikle kitap detaylı betimlemelerin yoğunluğu içinde anlatılırken Paul ve Virginie'nin yaşantılarına ve duygularına kendimizi kaptırmamamızı olanaksız kıldı. O yüzden okuyucuyu içine alan bir yapıt oldu. Kitapta bir çok noktada öz eleştiride bulunabileceğimiz, insanlığımızın, vicdanımızın ölçütü nedir diyebileceğimiz ayrıntıların içinde bulduk kendimizi. Sonunda ise mutluluğun tanımını, sevginin anlamını, erdemin ne olduğunu Paul ve Virginie ile Maurice adasında öğrendik.