Sustu içimde cıvıldayan çocuk.
Yalvarışlarımın dili yok, her biri di’li geçmiş zaman çaresizliği.
İyi hiçbir temenni bozmuyor haykırışlarımdaki bu çığlık çığlığa sessizliği.
Çözemiyor ellerim aklının kördüğüm iplerini,
Ve bakışlarının kör noktasından sızan siyahı…
Siyahın tadı yok,
Siyah anlamsız,
Siyah, kırık bir ayna…
Siyah, ne kadar benziyor bana!
Sessiz, beyazsız…
Siyah, senden kalan son bir tel saç şakaklarımda…