hazır uykum henüz gelmemişken, yenilik ile zihnimi oyalamak yerine yazma ve düşünme isteğim sürüyorken bu incelemeyi de yapmak istedim. yeni bir şey söylemiycem bence, kendim için yazıyorum daha çok çünkü dönüp baktığımda hislerimi ve ne kadar etkilediğimi tekrar duyumsamak istiyorum. kitabı yine sabaha karşı bitirmiştim ve öncesinde uykularımdan önce okuduğum için ve karaktere kendimi çok kaptırdığımdan, onunla birlikte kaygılanmak, bocalamak, rezil hissetmek, üzüntü (hiç zor olmadı inanın) gibi bütün iğrenç diyebileceğim duyguları ziyadesiyle yaşadım. özellikle yabancılaşma ve maskeler konusu, kendin olmamak, toplum baskısı, içindeki özü ortaya çıkartamamak ve varoluşsal bir takım krizlere girmeme sebep oldu. kitap bittikten sonra kendimi toparlayamadım bir süre. ##spoiler## çoklu kimlik bozukluğu, benliğin ayrışmasını ne kadar doğal anlatmış öyle.. öyle ki bu tanıyı koyamadım okurken.. sanrı sandım.. ki tuhaf noktalar da vardı, diğerlerine konuyu açtığında onlar "evet gerçekten de sana şaşırtıcı derecede benziyor" felan diyordu. yok olmak isteyip gerçekten yok olması.. kendi olarak bu hayatı yaşayamadığı için başka bir kendilik yaratması.. ağğğ. depresyon yükleniyor... dostoyevskinin gerçekten dostoyevski olduğunu anladığımı sanıyorum.. cioran'ın uykusuzluk hastalığına yakalanıp o günlerde eccinler'i gerçekten kavraması gibi, zeki demirkubuz muydu (yanılıyor olabilirim) "dostoyevski'yi anlamak hayatımın 10 yılını aldı" demesi gibi beni de dehşete düşürdü. eccinler için uygun zamanı bekliycem, bunun bilincindeydim zaten. okuduğum bir yazıda dostoyevskinin zamanından çok önce insan ruhunun derinlikleri ve türlü sapmaları gördüğünden bahsediyordu. bu çoklu kişilik de çokça karşımıza çıkan bir şey olsa da dosto ilk ele alan kişiymiş. bu da öyle bi bilgiydi, sonunu bağlayamadım.. iyi geceler..

ÖtekiFyodor Dostoyevski · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 201922.3k okunma

·

36 views

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

melike