Gönderi
Selam️ Suç ve Ceza gibi hayatımın bahtsız dönemine denk gelmiş bir kitap oldu Kırlangıç Çığlığı. Çok sevdiğim halde problemlerim yüzünden elimde süründü.
Konu beni diğer Ahmet Ümit kitaplarından daha çok etkiledi. Çocuk tacizi. Çocuk tacizcilerini öldüren bir katil. Neden öldürüyor,kim adalet dağıtmaya çalışıyor,o da mı tacize uğradı? Sorularıyla 430 sayfayı yalayıp yutma imkanınız çok rahat. Dehşet akıcı bir dil ve diri tutulan bir merak var ortada. Körebe lakaplı bir katille uğraşmanın yanısıra bir de sığınmacı Suriyeli çocuklarla uğraşmaktadırlar. Bu iki olay nerede kesişiyor? Anlatamam,spoi olur
Konunun açıkça çekinmeden utanmadan bütün doğruluyla yazılmasını ayakta alkışladım. Korksuzca bütün detayların verilmesi beni çok etkiledi. Okurken insanlıktan o kadar utandım ki,kitabı yerin dibinden okusam yeridir. Kitabın okunması sadece gerilim-polisiye olarak bırakılmaması tek tavsiyemdir. Okuduklarınızın hepsi gerçek,bir saniye aklınızdan çıkarmadan okumanız çok daha iyi olacaktır.
İyi olacak,hepsi geçecek,dünya bir kardeşlik bahçesine dönüşecek,hepimiz mutluluk içinde yaşayacağız,demeyi çok isterdim ama artık yalan söylemeyi kendime yediremiyordum.
Galiba kötü kader diye bir şey var Nevzat. Galiba bazı insanlar gerçekten bahtsız doğuyorlar.
Ruhları falan yok bunların,hepsi arzularının peşinde koşan aşağılık herifler...
...acı ne kadar büyük olursa olsun,insan bir şekilde kanıksıyor,unutuyor. Kendime şaşarak ben de yaptım bunu. Hiç unutmam,unutamam dememe rağmen ağır ağır silindi bazı hatıralar,renkler soldu,sesler sönükleşti,kokular kaybolmaya başladı.
·
2 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.