*İlk dikkatimi çeken ister eskiden yazılmış ister yeni yazılmış olsun (okuduğum kadarıyla) tüm geleceğe yönelik distopyalarda savaş / savaş sonrası yıkım, bölünme ve yokluk dolayısıyla talan, taciz, tecavüz (sadece insana değil) konusu işleniyor. Savaşın alternatifi de kıyamet. Distopyanın temeli bunlar olabilir ama yer – zaman – karakter isimleri değişse de kurgu aynı olmuş gibi oluyor. *Bir bölümde; “Nedense ahlaksızlık olarak isimlendirilen gayri resmi ilişkilerin ceza yükü, hep kadın cinsinin sırtına vurulmuştu. Bu eylemi, iki cins birlikte yaptığı halde…”, “Ayrımcılık, herhangi bir din veya uzantıları olan mezheplerde pek farklılık göstermiyordu. Uygulayıcılar, dinlerin Tanrı tarafından sadece erkeklere has kazanımlarla donatılmış olduğunu toplumun tamamına kabul ettiriyordu.”, “Engizisyon mahkemeleri ve şeriat mahkemeleri dinin gerektirdiğini değil, istenilen sonucun kararını veriyordu.”, “Egemen güçlerin isteklerini, kendileri adına en küçük kazanım elde ettirmeyen cehalete yaptırıyorlardı.” gibi cesur ama doğru cümleler var. *Dokuzuncu bölümde: “Doğal kaynakları kontrol etmek isteyen süper güçlerin, bazı devlet ve bu devletlerin başındaki yöneticileri kullandıklarının bilgileri vardı.”, “Halkları, dini ve manevi duygular ile uyuşturarak insanların iyi niyetlerini kullanmak koşuluyla imparatorluklarını oluşturmuşlardı.” Bu cümleler bir sürü şey hatırlattı. Hatırlananları film ve kitaplar olarak bağlayalım. Bu kitaplara en iyi örnek; Jean Christophe Grange’ın Lontano ve Kongo’ya Ağıt adlı seri kitapları. Kanlı Elmas, Syriana gibi filmler. *Kitap ise genel olarak, özellikle ilk başlarda; Çılgın Max (Mad Max) serisini, Su Dünyası ( Waterworld), Haberci ( Postman) gibi filmleri hatırlattı. *Distopik bir roman kurgusuna Atatürk, Nutuk ile Atatürk İlke ve İnkılaplarını kusursuz şekilde monte ederek ütopik bir romana çevirdiği için yazarı tebrik ediyorum. Kitaptan anladığım tarihi iyi bilmek kadar onu doğru anlayıp, algılayıp; tarihte yapılan hataları tekrarlamamak. Tabi gerçekten medeni, demokratik, eşit bir toplum istiyorsak aynı hataları tekrarlamamalıyız. *Bu güzel kitabın yorumunu hakkıyla verebilmek için Mustafa Kemal Atatürk’ün bir sözüyle bitirmek istiyorum: “Benim naçiz vücudum elbet bir gün toprak olacaktır. Fakat Türkiye Cumhuriyeti ilelebet payidar kalacaktır.”

Atatürk'le Yeniden BaşlamakSinan Ceylan · Efsus Yayınları · 201921 okunma

·

10 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Özgün Onat