Gönderi

400 syf.
·
Puan vermedi
·
Beğendi
·
9 günde okudu
Ezilenler.. Bu eseri 4 konu başlığı altında anlatacam. Tasarım, spoilersız, karekterler ve son düşüncelerim diye. Tasarım: Ben kitabı iş bankası yayınlarından Hasan Ali YÜCEL'in klasikler dizisin 15. Basımını okudum. Kitap ele çok güzel tok geliyor. 400 sayfa olmasına rağmen sanki elinizde 700 800 sayfalık kitabı tutuyormuş hissini yaşatıyor. Bana kalırsa bu his güzel bir his kıtapda ki sayfalar olması gerektiği gibi sarı üstüne siyah yazılar var günümüzde türüyen beyaz sayfalı kitaplardan değil bu da bir hoş. 400 sayfalık kitapta bazen fontların yeri kaymış ve bir sayfasında da basım hatası vardı. Spoilersiz: Kitap ana karekterimiz vanya'nın (İvan Petroviç) beraber büyüdüğü aile'nin başından geçenleri anlatmaktadır. Yazar çok güzel yerinde bir dram hikayesini acele etmeden yavaş yavaş anlatıyor, zamanla yüzünüze birden vurduğu gerçekler ile de tüylerini diken diken edip tempoyu çok güzel koruyor. Bana kalırsa çok güzel olan bu eser içinde sevilesi çok iyi yazılmış yan karekterler de bulunduruyor. Karekterler (Bu kısım Spoilerlı eğer kitabı okumadı iseniz lütfen bu kısmı okumayınız keza her karektere deyinip onlara karşı olan hislerimi aktaracam.) Ana karekter anlatıcımız: İvan Petroviç(Vanya); Vanya öksüz para kazanmak için yazı yazan genç bir yazardır. Vanya birlikte büyüdüğü evin kızı olan Natasha'ya aşıktır onları büyüten Nikolay İhmenev ve karısı Anna Andreyevna çok fazla sevgi ve saygı duymaktadır. Smith'in ölümünden sonra tanıştığı küçük kız Nelli'ye kucak açmış beraber yaşamaktadırlar. Ön bilgi verdiğime göre hislerimi anlatabilirim. Vanya ana karekter olmasına rağmen çok fazla duygularını anlatan biri değil daha çok çevresindeki insanları size anlatan biri bu sayede ana karekterlerle daha fazla bağ kurmamıza yol açıyor. Vanya olayların anlatır iken en son kendi hislerini bir kaç cümle ile geçiştiriyor bu sayede siz manüpüle olmayıp kendi hislerinizle kitabı okuyorsunuz. Bence çok iyi mühteşem kurgulanmış bu yazım tekniği taktire şayan. Vanya kitapta en çok üzüldüğüm ikinci karekter (birincisi nelli). Natasha'nın o nu terkedip Alyoşa'ya istemesine rağmen Natasha'nın her zaman yanında olup kendi acısını hiçe sayıp Natasha'yı iyi etme çabası günümüzde asla denk geleceğimiz muazzam bir olay. Yanında Nikolay İhmenev ve karısı Anna Andreyevna bağını koparmayıp arada uğrayıp onların da dertlerini dinleyip evlerinden kaçan kızlarından ufak tefek de olsa haber veren o iki yaşlı çiftin acılarına azda olsa dindirmek istemesi de gerçekten taktir edilesi. Vanya gerçek sevgiyi sadece nelli de bulması da biraz üzücü çünkü sanki bu kadar iyi bir karekterin ne kadar iyi olursa olsun mutluluğun iyilikten geçmediğini gösteren bir karekter vanya karekterimizin aslında mutluluk arayışı yok. Çevresindeki insanları kendi bildiği doğrultuda manüpüle de etmiyor Ihmenev hariç kıtap da hiç bir karekterin işine burnunu da sokmuyor. İnsanlara saygı duyup hareketlerine karışmayı tercih etmiyor çoğunlukla dışarıdan izliyor gibi bu sayede biz ana karekter sanıyor kendimizi olaylara çok daha içten hissetmeye sanki kitapdasın uzaktan izliyormuşsun hissi veriyor çok fazla kitap yapamıyor bunu. Vanya'nın baştan sona yaşadığı olaylara verdiğim tepkilere gelirsek. Natasha'nın onu terk edip Alyoşa'yı tercih etmesi hala çok üzüyor beni bu kadar iyi bir karekter bunu hak etmiyor. Smithin ölümün de bağlanmıştım aslında Vanya'ya oradaki soğuk kanlılığına hayran olmuştum. Nelli ile ilk tanıştıkları gün keza ana karekterimizin sevgi dolu bir insan olduğunu da anladım. Nelli'yi o cadaloz iğrenç kadının elinden kurtarması da ona olan sevgimi baya arttırdı. Ben nefret dolu bir insanım Natasha'yı bu kadar sevmesi buna rağmen Natasha Alyoşa onu terk ettikten sonra Vanya'yı evinden kovası ve halla Vanya'nın en ufak sinire bile sahip olmaması bu konuda cidden çok sinirlendirdi beni. Prens ile restorant'a içtikleri gece kadını soyup soğana çeviren prensin yüzüne pat diye bu gerçeği de vurması Vanya'ya olan hayranlığımı biraz daha arttırdı. Kitabın sonunda Nelli'nin ölüsü ve Ihmenev ve ailesinin taşınması Vanya'ya bir kez olsun gel dememesi İhmenevin cidden yaraladı beni. Görüyorsunuz ya ne kadar iyi olursanız olun hayat bir o kadar acımasız ne kadar iyi olursanız olun mutlu olmak bir o kadar zor. Nelli; Ah küçük kız 14 yıllık ömründe ne kadar çok şey yaşadın belki bu kadar fazla yaşadığın olaylar daha fazla yaşamana müsade etmedi. Kitapta en çok sevdiğim karekter nelli idi küçük kızın yabani olması bitmek bilmeyen öfkesi buna rağmen sevgi gördüğünde affalaması gerçekten müthiş bir şekilde yazılmış karekter. Annesinin ölümü, annesinin ölümden sonra kaldığı evdeki ev sahibinden yediği dayaklar yüzünden geçirdiği sara nöbetleri, dedesi için dinlenip tüm paraya ona vermesine rağmen dedesinin benden para mı saklıyorsun lafları. Abi bir kız daha ne yaşayabilir ki annesinin ölümündeki tüm olayları yakından yaşayan bire bir deneyim eden bu kız nasıl mutlu olabilirdi ki ki... Olamadı. Natasha; Bu karekter hakkında fazla konuşmak istemiyorum hayatım boyunca anlayamayacağım insan tipi. Abi insan ne olursa olsun bu kadar sevmemeli ne olur bu kadar sevmeyin abi bu kadar körü körüne ailenizi karşınıza alacak kadar sevmeyin. Alyoşa sevilmeye değer bir karekter olsa eyvallah bir insan sadece yakışıklı ve tatlı çocuk gibi diye sevilmez ki. Bu uğurda ev terkedip Vanya gibi bir karekter terk edilmez abi tam anlamıyla saçmalık aptallık. Natasha için üzülmediğim yerler olmadı dersem yalan olur üzüldüm ama hakkettiği de bir gerçek üzücü olan kendi ile birlikte gül gibi annesini ve babasını da üzmesi. Alyoşa; Şuan edebi bir eser hakkında konuşmuyor olsam cidden ağız dolu çok güzel küfür edebilirim bu andaval için. Sevginin kime gideceği belli olmuyor cidden ya ne üzücü sadece yakışıklı ve çocuk gibi diye bir insan bu kadar sevilmemeli. Yaptığı hiç bir hareketi bir yetişkinin yapacağı türden değil belli prensin oğlu şımarık bir tip büyünce böyle bir andavala dönüşmesi şaşıracak olay değil. Prens; Prens dizi film kitaplarda kötü karekter nedir nasıl yazılacak sorusuna tokat gibi bir cevap senaryo yazanların kötü karekter yazsın üstüne dersler işleyip detayı detayına incelemesi gereken bir tip. Gerçekten zekayı ve deliliği kötülüğü o kadar iyi yansıttı ki bize prens alkışlamamak elde değil tabi kötü bir karekter den bu kadar iyi bir şekilde bahsetmem yanlış olabilir ama ben karekterin yazılış şekline gerçekçi yazılmasına hayranlık duyuyorum ben yoksa keza cidden iğrenç birisin sen prens kaç tane insanın kendi çıkarların için hayatlarıyla oynadın bilmiyoruz nellinin yaşadığı herşeyden sen sorumlusun iğrenç herif. Nikolay İhmenev ve karısı Anna Andreyevna; Üstünde fazla durulmaması gereken iki karekter hepimizin rastladığı günlük hayata şahit olduğu anne ve baba figürü anaç bir karekter ve duygularını belli edemeyen sevgi dolu bir baba. Bu arada Ihmenevin Vanya'ya bir defa bile bizle gel dememesi bana çok koyuyor ona olan sevgimi de götürmüş oluyor nellinin dediği gibi kötü bir insansın sen. Toparlayayım son düşüncelerim; Çok güzel ana ve yan karekterlerler ile süslenmiş muhteşem bir eser dosteyeveskiye bir kez daha hayran oldum bu kadar normal sığ olağan üstü özelikleri olmayan karekterleri bu kadar güzel bir şekilde anlaması gerçekten hayranlık duyulması gereken bir olay. Kitapta herkesin kendi hayatına devam ettiği sonu Vanya için çok üzücü olması beni çok yaralıyor. Okuduğum en iyi dram kitabı idi teşekkürler Fyodor Dostoevsky. 9.8
Ezilenler
EzilenlerFyodor Dostoyevski · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 200818,8bin okunma
·
45 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.