Gönderi

Mustafa Kemal Asla Unutmadı!
Cemil Bey... İstanbul'da polisti. Ağustos 1919'da Gülhane Parkı'nda devriye geziyordu. ... Kurtulmaya çabalayan kadın çığlık çığlığa yardım istiyordu. Müdahale etti. Fransız askerleri tüfeklerine davrandı. Cemil belindeki tabancayı çekti, tak tak tak, üçünü de vurdu. Biri öldü, ikisi yaralıydı. ... Müebbet kürek cezasına çarptırdılar. Taa Güney Amerika'ya... "Şeytan adası" olarak bilinen Fransız Guyanası'na gönderdiler. Firar edilmesi imkansız bir hapishaneydi. ... Cemil'i herkes unuttu... Mustafa Kemal asla unutmadı! Cemil bile kendinden umudu kesmişti. Mustafa Kemal asla peşini bırakmadı. Kurtuluş Savaşı'nı kazanıp, Türkiye Cumhuriyeti'ni bütün kurumlarıyla tesis ettikten sonra, Fransa'nın Ankara büyükelçisini Çankaya Köşkü'ne çağırdı, bizzat, resmi olarak talep etti, "haksızlığa uğrayan Cemil'i memleketine iade edin" dedi, dışişleri bakanı Tevfik Rüştü Aras'ı da meselenin takibiyle görevlendirdi. 10 çileli yıl geçti. Uzuuun uzun yazışmalar nihayet netice verdi. Cemil serbest bırakıldı. 1929'da yurda döndü. Galata rıhtımında ulusal kahraman olarak karşılandı.
Sayfa 224 - Sia KitapKitabı okudu
·
7 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.