Gönderi
Beccaria'nın bu eseri 49 küçük makaleden oluşmakta ve her birinde suçların ve cezaların kökeninden başlayarak irdelenmektedir.Yani eser tam olarak adının karşılığını bizlere sunmakta.
Kitapta önemli başlıkların birkaçından bahsetmek gerekirse :
Suçlar ve cezalar arasında oran :
Beccaria bizlere burada işlenen suçlar ile bunların karşılığında verilen cezalar arasında bir oran bulunması gerektiğini anlatmakta. Şöyle ki :Eğer toplum düzenini aynı derecede sarsmayan iki suça aynı ceza verilirse ,insanlar en ağır suçu işlemekte bir sakınca görmeyecekler ve bu konuda zor bir engelle de karşılaşmayacaklardır .Bu da cezanın verilmesindeki asıl amaca engel olacaktır.
Cezanın çabukluğu :
Ceza ile suç arasındaki zaman aralığı ne denli az ise ,’suç’ ve ‘ceza ‘ denilen bu iki kavramın birlikteliği(art arda olmaları ),insanın kafasında o denli çok güçlü ve kalıcı bir iz bırakır.Bu nedenle suç bir neden olarak cezada şaşmaz bir sonuç olarak değerlendirilir. ‘Psikoloji bilimi, insan davranışlarının tekrarlanması için pekiştireç kullanımının etkili olduğunu tespit etmişlerdir. Ödül olumlu pekiştireç, ceza da olumsuz pekiştireçtir. Bu pekiştireçler davranış ile ne kadar çabuk ve etkin koşullandırılırsa davranışa olumlu ve olumsuz etkileri de o denli tesirli olacaktır. Anında ödüllendirilen bir davranış daha çabuk pekişirken, anında cezalandırılan bir davranışta tekrarlanma ihtimali düşmektedir. Bu ilke kamunun güvenini korumakta cezanın olabildiğince çabuk verilmesi ve yargılamanın çabuk bitmesi şeklinde yansıtılmaktadır. Suçun ardından yeterince çabuk verilmeyen ceza, mağdurun kin beslemesine, failin de aynı fiili ikinci kez yapmaya isteklenmesine neden olmaktadır. Beccaria da bu konuda ceza yargılamasının, suçun kesinleşmesi ve kanıtların yeterince değerlendirilebileceği bir müddette olmasını savunmaktadır.’
Cezaların ılımlı olmaları :
Beccaria burada cezaların kesinlikle uygulanabilir olması gerektiğini ortaya koymuştur .’Hafif bile olsa bir cezanın kaçınılmaz bulunması ,ondan yakayı sıyırmanın olanaksız olması ,cezadan kurtulma umudunu veren daha acımasız ve ağır bir başka cezanın yarattığı korkudan her zaman daha büyük bir korku ,bir etki doğuracaktır. çünkü ufak bile olsa kötülükler kaçınılmaz olduklarında insanların ruhlarını her zaman ürpertirler.’
Ölüm cezası üzerine : ‘insanın ruhu üzerinde en büyük etkiyi yapan şey ,cezanın ağırlığı değil,süresidir.Beccaria burada ‘şiddetli tutkular ,izlenimler insanları şiddetle sarsarlar,şaşırtırlar ,ancak ,etkileri uzun sürmez.’ Diyerek ölüm cezasını reddetmekte etkisi insan üzerinde uzun süren hapis cezasını yeğlemektedir. ‘Bir yurttaşın öldürülmesinin zorunluluğuna yalnızca iki gerekçeyle inanılabilir :Birincisi ,özgürlüğünden yoksun olduğu zaman bile yurttaşın ,ulusun güvenliğini ,esenliğini tehlikeye düşüren ilişkilerinin ve gücünün söz konusu olması .Yurttaşın varlığının istikrarlı bir yönetimin oluşumunu engelleyecek ve tehlikeli bir başkaldırmaya yol açabilecek olması .
Oysa bütün yüzyılların deneyimi şunu göstermektedir :En son verilen ölüm cezası ,topluma zarar vermeye eğilimli insanları hiçbir zaman caydırmamıştır.
Beccaria’nın birçok anlatımı, günümüzde ceza hukukunun temel ilkelerini oluşturmaktadır.Suçta ve cezada kanunilik ilkesini, yargılamaların hızlı ve adil olması, cezaların ılımlı olmaları gerektiği ve her türlü gayri insani muamele, işkence, gizli yargılamalar, keyfi muamelelerin yasaklanması, suçların ve cezaların orantılı olması adil bir ceza hukukunun anahtarlarıdır.
Kitap son sözünde ise Beccaria kitabı özetlemekte birlikte cezanın geniş bir tanımını yapmıştır:
‘Bir cezanın birden çok kişi tarafından bir yurttaşa karşı uygulanan kaba bir güç, şiddet olmaması ve sayılmaması için, her şeyden önce kesinlikle herkese açık, çabuk, kaçınılmaz, belli koşullarda olabilir yaptırımların en ılımlısı ve en azı, suçların ağırlığıyla orantılı ve yasalar tarafından belirlenmiş bulunması zorunludur’
·
34 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.