Gönderi
119 syf.
10/10 puan verdi
Kitap “Duvar” isimli kısa fakat son derece çarpıcı bir öyküden ismini alıyor. İlk kez 1939 yılında yayımlanan Duvar öyküsü dışında “Oda”,”Herostratos”,”Özel Yaşam”, “Bir Yöneticinin Çocukluğu” isimli öyküler de yer almaktadır.
Öykülere ve karakterlerine genel olarak baktığımızda sıradan insanlar ve sıradan hayatlar gibi görünse de daha çok toplumda silikleşmiş,tutunamamış ya da kendi içinde birtakım varoluş sancıları çeken, uyumsuz tiplerdir.
DUVAR
Spoiler vermeden biraz bahsetmek istiyorum. Kahramanın ölümü çaresizce kabullenmesi,infaz anını beklerken kendine ve çevresine pürdikkat kesilmesi ve bunu okura anbean hissettirmesi ve kurmacanın ironik bir yorumla çözülmesi son derece başarılıydı.
Bu ilk öyküyle kitaba dört elle sarıldım ve “kesinlikle Sartre’nin cenazesinin kalabalığı boşuna değilmiş" diye düşündüm.
Bazı cümleler, bazı betimlemeler sayesinde Kalbim öyle deli gibi çarptı ki...
Tüm yaşantımı sorguladım. Bir tokat gibi suratıma indi bu kitap. Halaa etkisinden çıkamamakla birlikte bir süre bu psikolojinin verdiği şevk ile daha adamakıllı yaşayacağımı umuyorum. İlk öykü az önce bitti ve ben, beni bekleyen acıyı, ölümü düşünüyorum şuan. Hem de deli gibi. İçimde bir yumru hissederek. Yutkunmakta zorlanıyorum.
Belki de gerçekten ilk defa bu kadar gerçekçi düşünüyorum.
Garip, çok garip geliyor yaşamak fikri.
Ölmek fikri gibi.
"Ne için yaşamak?"
Hafife almışız biz ölümü. Gerçekten çok hafife almışız. Şimdi daha iyi anlıyorum ölmek nasıl bir şey.
Akıl ve Kalp tutulması yaşıyorum.
Yaşarken ölümü tadmak isteyenler,
"Az vaktim kaldı , öleceğim." psikolojisine girmek isteyen varsa buyursun okusun. Hayat sahibi olan herkesi bir nebze de olsa korkutup huzursuz edecek, kendine 'kimsin sen?' sorusunu sordurtacak bir eser.
Ve ölüm gerçeğini bir boyutuyla tanıdım bu gün.
O duvarın soğuğunu sırtımda hissediyorum.
·
40 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.