Bir Gunluk
28/072016 (Harbiyeli olarak son günlerim)
Ve evet yıllar geçmeye devam ediyor.Menteş'teyim ''No More'' dan sonra ''One More Menteş'' (Devre Kaybı) geçiriyorum.Çok tatlı bir başlangıç oldu benim için 2 yıl aradan sonra kampa çok rahat bir başlangıç yaptık.İlk hafta ilk günler adeta intibak kampı gibiydi fakat tempo hızlı bir şekilde artmaya başladı.'Burası Menteş, hoşgeldiniz.' Ardından biz ve diğer 2 bölük Çanakkale Gezisi'ne gitmek için yola çıktık fakat bir problem vardı. Bize dönmemiz emredildi.Bu sırada darbe yapıldığı haberini aldık, televizyonlardan ve telefonlardan öğrendik biz de sonra arbede yaşandı. Ardından Çanakkale' deki bir kışlada bir süre kaldık , daha sonra Menteş' e döndük. Neyse büyük bir ihtimalle tasfiye edileceğim. Askerlik maceram böylece sonlanmış olacak, her ne olursa olsun çok değerli çok kıymetli insanlar tanıdım. Birçok güzel ve değerli komutanlarımın iyi bir neferi olmaya çalıştım.Çok terledim. Bazen çok az uyudum fakat bundan memnunum.Yakın dövüşte belirli seviyeye geldim, Atatürk' e olan bakış açım inanılmaz ölçüde genişledi. Bir miktar kitap okudum. İngilizce konusunda iyi derecede özgüven kazandım.Bunun temellerini atan ortaokul öğretmenime teşekkürlerimi iletiyorum.Çok güzel arkadaşlıklarım oldu çok kaliteli seviyeli insanlar arkadaşım oldu. Herneyse ne kadar sövdüğüm, şikayetçi olduğum anlar olsa da bunların hepsi geçti ve yerini şuan güzel bir Menteş Yelleri eşliğinde dingince bir huzur ve tatlı bir mutluluk aldı. Şimdi maceralara atılacak cesareti hissediyorum. İçimdeki bu gençlik ateşini canlandıran bu kuruma ve insanlara minnettarım. Kalbimde yeri her zaman çok özel olacak bir şeref ''Harbiyeli'' olmak. Bu ruhun beni çok çok ötelere götüreceğini düşünüyor ve umuyorum. Vatanım, Milletim, Devletim için diyip devam ettim dişimi sıktım yıllarca...Bu yük o kadar ağırdı ki bazen umutsuzluğa düşüyordum. Bu yük benim için ağır zincirlerden de ağırdı. Sıfırdan başlayarak artık bu yükü ,sorumluluğu taşıyabilecek potansiyele adım adım yaklaşıyordum, ve birden bu yük üzerimden alınıverdi üzerimden kendi irademin dışında.Algımı, değerlerimi, anlayışımı karıştıran olaylara şahit oldum,daha önce gördüğüm bazı durumlar yetmiyormuş gibi...Bu yüzden bu aziz ve şerefyap prangalardan kurtardığı için şaşkınım ve aynı zamanda bir o kadar da minnettarım.Umarım bu yükü kaldırabilecek yeni nesiller gelir. Umarım bir daha darbe olmaz , ama biraz zor görünüyor. Çünkü kaybet-kaybet kuramı üzerine kurulu bir rulet yüzünden ya Hükumet ya da TSK darbe yapabilecekti ve Hükumet başarılı oldu. Çok çok büyük bir darbe vurdu TSK' ya... Ve kaybeden Devletimiz, Milletimiz, Hükumetimiz ve TSK oldu. Bu olaylarda kazanan sadece bir kişi var o kişiyi de biliyorsunuz zaten. Yapılanlar doğru demiyorum fakat TSK bitti birdaha asla eskisi gibi olamayacak. Yine bu durumların bende ki kişisel etkileri yüzünden bu Güzel Vatan' da yaşamak pek makul gelmiyor artık. Daha iyi ,aydın, güçlü biri olmadan dönmek istemiyorum memleketime. Bakalım daha neler olacak bunu zaman gösterecek fakat şu saatten sonra çok ta umrumda değil ve kırgınım herkese Canım Ülkem ne hale geldi bir türlü sahip çıkamadık şu memlekete 100 yıl geçti ama bir Fatih bir Yavuz ya da bir Atatürk Ruhlu bir Tek Adam çıkaramadık. Gerçi o kazanan kişi Tek Adam olarak görülüyor. Görsünler bakalım . Bu insanlara tek tavsiyem uluslararası kamuoyunda kimlerin ne olduğu tarafsız bir şekilde ifade eden birçok yazı bulacaklar.Okusunlar da 'Tek Adamlık' neymiş kimlermiş görsünler...Sizden isteğim bundan sonraki yaşamım için samimi bir dua.Sonuna kadar okuduysanız sabrınız için teşekkürler
Dipnot:İfadelerimi çok daha fazla açabilirdim fakat sizlerin sabrını ve zamanını almamak adına bazı hususları es geçtim.
·
13 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.