Etrafımdaki herkesin okuduğu ve şahsımın okumayarak çok şey -iyi ki bu şey var, yoksa halimiz nice olurdu- kaybettiği iddia edilen bir kitaptı. Esefle söylüyorum ki okuduktan sonra hayal kırıklığı yaşadım. Neden bu kadar çok kişi tarafından beğenildiğini de anlamıyor değilim. Konusu itibariyle insanımızı etkilemesi bariz aslında, güzel bir aşk hikayesi kimi içine çekmez ki? Bir de Raif Efendi'nin ezilen tipte bir karakter olması durumu var ki bu da sevilmesinin nedenlerinden sanırım. Yalnız ortada şöyle bir durum var. Raif Efendi başından sonuna tüm yapılanların sebebi. Kendi sebep olduğu şeylerden sakınmak için kendi içine gömülüyor adam. Maria ile birlikte olduğu zaman biraz ümitlenmiştim, çevresine bakışı değişmişti adamın. Tekrar eski haline dönünce Raif Efendi'den ümidimi kesti ve kitabı, yapılması gereken bir angarya gibi görerek bitirdim. Kötü bir durumdu elbet, fakat ortada bir gerçek var. İnsanoğlunun değişen, gelişen, adapte olan ve daima hayatta kalmak isteyen içgüdüleri. Raif Efendi'de bu içgüdüler biraz eksikti sanırım. Onun merhamet ve şefkat gösterilmesi gereken bir ön-insan formunda olduğu hissine kapıldığım oldu zaman zaman. Epey sağlıksız biriydi. Kitabı okurken bazen nekrofilik, narsist ve sadomazoistik bağlantılar fark ettim. Bunlar açık seçik değillerdi fakat sezilebiliyordu. Raif Efendi'nin ve aynı zamanda Maria'nın sözlerinde, davranışlarında sezdim bunu. Bir de yazarın roman tanımını doldurmayacak kadar az ayrıntı vermesi kötüydü. Daha çok Mustafa Kutlu tarzı uzun bir hikaye gibiydi fakat Mustafa Kutlu bile daha fazla ayrıntı veriyor. Kısacası kitap duyguları çok iyi bir şekilde anlatma kabiliyetine sahip fakat başarılı bir roman olmakta ise yetersiz.

Kürk Mantolu MadonnaSabahattin Ali · Yapı Kredi Yayınları · 2021315,3bin okunma

·

38 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

İbrahim Ethem Erdoğdu