Ben evlât, kız evlât!
Çizginin oldukça dışında, oldukça sıra dışı ama aslında nefesimiz kadar yakın, içimizden öyküleri derlenmiş Kanayak’ta gencecik yazar Gamze Arslan’ın.
Kitabı yüzümden silinmeyen bir dehşet ifadesiyle okudum. Şöyle ki ne zaman nefes alacak olsam izin vermedi kalemin sahibi bana.
Nefessiz okudum.
Eserde kadın olmanın dayanılmaz ağırlığı kaleme alınmış, her satırda daha fazla dehşete kapılmam mümkün değil derken, her satırda daha fazla dehşete kapılmasını sağlıyor okurun.
Dehşetle okudum.
Sayfaları çevirdikçe odama bir çeyiz sandığı koydular, etrafa dantel örtüler, yazmalar, el yapımı işlemeli havlular serdiler, tabak çanak bir sürü ıvır zıvır dolduruldu, adım atacak yer kalmadı.
Boğularak okudum.
Kulaklarıma bebek ağlamaları doluştu, onca ıvız zıvırın üstüne bir de bebek beşiği koydular odama.
Yorularak okudum.
Hikayeler arasında başımı her kaldırdığımda bir şeyler değişti, göz ucuyla bir bıçak gördüm, göz ucuyla bir tabanca. Bir havluda kırmızı bir leke. Kan? Beşik usul usul kendince sallanıyordu. Bebek ara ara daha fazla ağlıyordu. Kapıda bir anahtar döndü sanki.
Ürkerek okudum.
Bu hikayeler ‘bize uğramaz’ hikayeler değildi. Bu hikayeler ‘doğuya ait’ hikayeler değildi. Bu sayfalardaki her satır tanıdıktı. Öyle tanıdıktı ki. O yüzden böylesine korku salıyordu okurun içine.
Anlayarak okudum.
Anlamamak isterdim, hiç anlamamak isterdim, derinden anlayarak okudum.
Bu coğrafyaya çok yakışmış hikayeler bunlar.
Derken odanın duvarlarından kan sızmaya başladığında hızlandım. Daha hızlı bitirmeliydim. Her hikayede daha kuvvetli bir darbe alırken gücüm tükeniyor, ruhum daralıyor, ama o sayfaları çeviren ellerim durmuyordu.
Titreyerek okudum.
Yeniden nefes almak için bu kitap bitmeliydi.
Ama bu ‘gerçek’lerle, nefes almak mümkün müydü?
Kitapta en vurucu, en kanatıcı öyküler zannımca şunlar;
Manıklar
Beklemek Çürütür
Tavşan Kemiği
Katı ve Disiplinli Bir Organ
Not: Haksızca öldürülen, sakat bırakılan, çocuğundan ayırılan, özgürlüğü elinden alınan, namus adı altında işkence gören tüm hemcinslerim adına kaleme alınmış bu esere ve kaleme alan yazarına sonsuz saygılarımı sunarım.
Kanatmadan anlatılamazdı böyle şeyler.
Gamze Arslan
·
596 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.