Dün itibariyle Ejderha Mızrağı serisinin ana üçlemesini bitirdim ve an itibariyle bu kitabın aldığı yüksek puanları ve aldığı övgüleri şaşkınlıkla seyrediyorum. İlk kitap kesinlikle yetersizdi, bir kere o evreni bize gerektiği kadar iyi anlatamıyordu. Devamlı bir yerlerde boşluklar kalıyordu ki o boşluklar üçüncü kitabın sonunda azalmak yerine daha da arttı. Evren oturaklı değil bir kere, olaylar birbirine çok ince bir bağ ile tutunuyor ve bu bağ hiçbir şekilde okuyucuyu, en azından beni tatmin etmiyor. İkinci kitap birincisine göre nispeten iyiydi, her şeyden önce aradığım heyecanı orada belli bir oranda buldum. Üçüncü kitap ise tam anlamıyla rezaletti. Geçen iki kitaptaki karakter gelişimlerinin hepsi çöpe atıldı. Uzun zamandan beri ilk defa bir kitaptaki karakterlerin neyi neden yaptıklarını çözmeye çalışırken yoruldum. İşin kötü yanı bir sonuca da ulaşamadım çünkü karakterler amaçsızca, yazarların 'yaptım oldu' demesiyle hareket ediyor gibilerdi. Bunun sebebini de sonradan öğrendim. Meğer bu seri aslında çevrim içi bir rol yapma oyunuymuş ve sonradan kitaba çevrilmiş. Haliyle ikinci bir şahısın yönlendirdiği karakterler kitaba uyarlanınca bir yapmacıklık hissi veriyor. Zira oyunda bir karakter çok kolay feda edilebilir, onunla gereksizce risklere girilebilir. Ama kendi karakterlerini kendileri tasarlayan yazarlar bu tip 'karaktere müdahale' olaylarından olabildiğince kaçınmaya çalışırlar. Kısaca karakterler çok daha özgün ve oturaklı olur. İtiraf etmem gerekirse çok övülen bu seriyi okurken çok büyük bir hayal kırıklığına uğradım. Birçok fantazya serisi okudum, ilk defa birisinin son kitabını zorlukla, ittire ittire bitirdim. Bu kitap ilk fantazya serisini okuyan ergenlerin gözüne belki de mükemmel gözükebilir ama benim gibi birçok kitap okumuş kişileri nasıl memnun edebiliyor anlayamadım.

İlkbahar Şafağı EjderhalarıMargaret Weis · İthaki Yayınları · 2019547 okunma

58 views

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Onur Çalcalı