N. K.: "MERDÜMGİRIZ GECE YANSIMALARI": MERDÜMGİRIZ GECE YANSIMALARI Bu, aşk değildi, Aşk, bu olamazdı!.. Hummalı bir gelişe, Cüzzamlı olduğu bilinen biri gibi, Hiç yaklaşılmazdı... Ki yansımalarıydı, yanılgısının: Ayın batışı, Günün doğuşu tebessümleri... Başını kapıdan içeri uzatıp kaçan, Küçük ve sevimli kız çocukları gibi... Mütemadiyen aşk dedikleri buydu işte!.. Nerden, nasıl, ne...

Bu, aşk değildi, Aşk, bu olamazdı!.. Hummalı bir gelişe, Cüzzamlı olduğu bilinen biri gibi, Hiç yaklaşılmazdı... Ki yansımalarıydı, yanılgısının: Ayın batışı, Günün doğuşu tebessümleri... Başını kapıdan içeri uzatıp kaçan, Küçük ve sevimli kız çocukları gibi... Mütemadiyen aşk dedikleri buydu işte!.. Nerden, nasıl, ne şekilde, Çıkacağı kestirilemeyen... Bazen kaçıs, Bazen kurtuluş, Bazen arayış, Bazende buluşlar içindi; Aşk... Korkularına kızdı... Güvensizlığine içerledi... Halbuki, her şey aynı değildi. Aynı nanķörlükte, Aynı hainlikte olamazdı... Bunları kabul ettiğinde, Hummalı o gelişin aşk; Cüzzamli olanın ise, Merdümgiriz gecelerinin olduğunu anladı... Ki mürdüm mavisi yalnızlığının üstünü; Bir perde gibi çekip, Bir yorgan gibi örttü.... Saklamak, Kaybetmek ister gibiydi; Korkularını... Ama maalesef, Son çabası da kâr etmedi... Yalnız olan kalbi, çoktan açıkta kalmıştı... Örtemedi kalbini. Kalbi, çok üşüdü...

Feryad-ı Naz Nuh Karaaslan

2 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

N. K.