"Ey ima edenler, iman ediniz." İmayı sevmiyor oluşun, dimağıma tebessüm başağı uzatıyor. Sana acıların kronik şairi diyenin diline biber sürecek olsam, ilk önce senin için yanar. Bence sen; samimiyet bağının botanik şairisin. Düşünüyorum da.. Sezai Karakoç ile keşisse yolum, dilimin bağı katmerlenir de tek bir kelam çıkmaz ağzımdan, çıkamaz. Titrerim o engin duruşun, hırçın bakışından. Fakat seninle ayak üstü karşılaşsak bir ikindi vakti.. Muhtemelen "vayy İbrahim ağabeyim, içerim bir bardak demli çayını" deyip, en yakın çay ocağına götürürdüm seni. İmayla, oyalamayla, girift-pesent mısralarla hiç mi alakası olmaz bir şairin? Olmuyor işte. Sadelik ve esenlik kardeşmiş meğer. Hem kaç insan kendi içine ayna tutup; "işte bakın, bu benim gerçek yüzüm!" diyebilir ki? Bu tutumun, seni sığ insan yaftasına muhatap kılmasından hiç yüksünmüyorsun değil mi? Elbette yüksünmüyorsun. Çünkü sen, imanın sonsuz icabından biri olan "hoşgörü" mefhumuyla yürüyorsun patikalarda. Çünkü sen, ima etmiyorsun, iman ediyorsun. Seni okumaya bu kitabınla başlamış olsaydım, okuduğum son kitabın olurdu belki de. Şairin bir bütün olduğuna olan inancımı yeniden tazelemiş olmanın mesrur kılıcı yanıyla ve huzuruyla yazıyorum bunları. Belki de çiçeğe durmuş ağaçların budanışı, ancak sende yankı bulabilirdi. Ağaç demişken; Köylerde kırıma gidilir mesela, muhakkak bilirsin. Bunu düşündüm geçen gece.. Neden "kesim" demiyorlar da "kırım" diyorlar diye. O sıralar seni okuyordum. Yine böyle seninle konuşurken, bir anda dank etti aklıma... Anadolu irfanıdır bu. Yaş ağaç kesilir, kurumuş dallar kırılır. İşte bu yüzden, Kasımda kesime değil, kırıma gidilir. Senin bu işte bir dahlin olabilir mi ağabey? Hayır hayır, ima ediyorum. Sevmezsin ama anlarsın. Neyse, belki bir gün eski bir evin Allah katında çay ısmarlarsın bana. *** Kitabın 67 sayfa oluşuna aldanmayın. Sandığınızdan daha akıcı bir kitapla karşı karşıyasınız. Bir şeyleri kestirip atmış hissini bırakıyor oluşuna ise hiç mi hiç aldanmayın. Zira bazen bir fotoğrafı kırpmak, vicdansızlığın değil netliğin alametidir. Bir de unutmadan.. "İyiler iyidir, kötüler değil."

Kimsenin Kalbiİbrahim Tenekeci · Profil Yayıncılık · 20181,664 okunma

··1 alıntı·

50 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Oğuzhan Âsım Güneş