Gönderi
Babası kendilerini terk eden bir gencin, bir kuyucunun yanında çırak olmasıyla başlıyor kitap. Gencin ustasıyla beraber kuyuyu kazma süreci, çok detaylı bir şekilde resmedilmiş.
Çarpıcı bir hikaye ve bu hikayenin aralarına serpiştirilmiş ince tahliller, siyasi göndermeler. Türkiye'de bilhassa da İstanbul'daki inşaat furyasına da dikkat çekilmiş aralarda.
Orhan Pamuk'un Kafamda bir tuhaflık ile beraber okuduğum ikinci kitabı. İki kitapta da yazarın anlatım tarzı çok hoşuma gitti. Karakterlerin direk konuşturulması çok iyi bir seçim olmuş. Dil olarak da sade denilebilecek bir kitap. Kulak tırmalayan, akışı bozan cümle yok gibi. Akıcı bir kitap denilebilir.
Özetle okumanızı öneririm.
---Ensest eleştirileri üzerine---
Kitabı okuma nedenim bazı kimselerin hakkında sığ bir şekilde 'Toplumumuzu ensestin fazla olduğu bir toplum gibi yansıtmış' demesiydi. Okuduktan sonra çok rahat bir şekilde diyebilirimki, bu kitaptan böyle bir sonucu çıkarmak bir insan ya çok salak ya da kötü niyetli olmalı. Kitabı okumadan evvel bu 'eleştirileri' okuyunca Orhan Pamuk'un özgür düşünebilen, bağımsız bir yazar olduğuna inandığım için toplumsal değerlere göre biraz aşırıya kaçmış olabileceğini düşünmüştüm. Fakat kitap ve eleştirilere bakınca anlıyorumki, sığ kafalı insanlar artık en ufak değişik bir şeye karşı çıkmaya çalışıyorlar. Üstelik de bunu kötü niyetle ve sistematik olarak yapıyorlar. Tarihsel rollerini çok iyi oynuyor ortaçağ düşünceliler. Bunların karşısında özgür düşünebilen insanlar olarak bana göre bizim de yapacağımız en iyi şey, bu iyi kitapları okumak. Orhan Pamuk'un da bir Sabahattin Ali gibi bu saiklerle öldürüldükten sonra edebiyatımızın medarı iftiharı olması yerine yaşarken ona hak ettiği değeri verebilmeliyiz.
Herkese iyi okumalar dilerim.
··
109 views
Bu yorum görüntülenemiyor
Bu yorum görüntülenemiyor
Bu yorum görüntülenemiyor
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.