DİKKAT! SPOILER İÇEREBİLİR! Her okuyanın kendine ait izler bulacağı bir kitap, kendinizi ister çocuğun yerine koyun , ister Baronun yerine koyun, ister anne karakteri olun. Ben başarılı buldum. Herkes çocukluk yaşamıştır. Yaşadığımız duygular burada ki çocuğunkiyle birebir aynı olmasa da kesinlikle benzerdir. Duygular evrenseldir, Bir dağ başında da olsa, Avusturya Alplerinde de olsa aynı. Ama buradaki çocuk 12 yaşında ve 12 yaşında bir Türk evladıyla kıyaslayınca fazla cesur ve olgun. Ama şu gerçek " Bizim daha çok küçük olduğumuzu ve geceleri hep uyuduğumuzu sanıyorlar, fakat uyur gibi yapıp kulak kabartabileceğimizi , aptal gibi görünüp çok zekice davranabileceğimizi unutuyorlar" kısmı çok doğru. İnsanlar hayatlarında ciddi anlamda değişiklik yapmak istediklerinde en güvendiği ve en yakınındaki insanlardan hiç beklemediği bir tepki görür ve kitapta geçen şu hisse kapılırsınız " Bu kadarı çok fazla geldi. Yetişkinlerin yalan söylediklerini, cüretkar bahaneler ileri sürdüklerini , ustalıklı hilelere, çift anlamlı sinsi ifadelere başvurduklarını biliyordu artık. Fakat yüz yüzeyken karşılaştığı bu inkar onu deli etti." . Evet , gerçekten en yakın bildiğimiz insanların çeşitli bahanelerle üste çıkma çabalarını zamanla daha net anlıyoruz ve " Değişen ben değilim, değişen sensin" moduna giriyoruz değişen çevreye uyum sağlamak için. Kitabın 86.sayfasında geçen " Yaşadığı bu ilk deneyimin verdiği güçlü duygu son günlerde yaşadığı tüm acıları siliyor, gelecekte olacakların gizemli önsezisiyle mutluluk duyuyordu" ifadesi aslında yaşadıklarımızdan ders almamızı, düşünce tekrar kalkmamız gerektiğini, dertlerin bizi olgunlaştırdığını , ve onlarla yaşamayı öğrenmeyi öğütler nitelikte...

Yakıcı SırStefan Zweig · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 202026 okunma

·

17 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

AlihsaN