R A S T L A N T I “Baba, bir evin çatısıymış, baba olmadıktan sonra her rüzgârın, her yağmurun, her fırtınanın mağduru olurmuş kalanlar. Hiçbir yorgan ve battaniye veremezmiş onun sıcaklığını, hiçbir ateş dağlayamazmış yürekleri babasızlığın dağladığı kadar. Hiçbir zenginlik fayda etmezmiş, hiçbir para geri getirmezmiş senden çalınıp götürüleni. Baba bir fidanı yeşerten güneş gibi, tohumu besleyen su gibi, onu her şartta sarıp sarmalayan toprak gibiymiş.” “İnsanları memnun etmek üzerine kurulu bir yaşam dönemin en geri zekâlı hareketi. Devir bencillerin ve egosuna kaynak arayan kayıpların devri. Bırak seneler çalsın saçlarına akları, hayatı kendin için yaşa. Öyle de böyle de yaranamazsın gönlü nankör olana…” “Kitaplar sizi incitmez, ötekileştirmez, hiçbir ayrıma içinde yer vermezler. İyi günde kötü günde de istediğiniz her zaman diliminde bilgiyi avuçlarınıza hapsederler. Her daim yanınızda durur, içinizdeki ses olurlar. Neden mi kitaplar? İşte bu yüzden…” “Hayat seni kendi rayında bir vagon olmaya mecbur kıldığında lokomotife başkaldıramazsın. Ya yoldan çıkıp yüzlerce can alırsın, ya da kaderine razı gelip onun peşine takılırsın. Her şey kim ve ne olmaya karar vermenle doğru orantılıdır.” Seydi, Metin, Diyar abla, Mahmut amca, Reşşo Yaşar, Dudulluoğlu Latif, Hamza, Sıtkı amca, Nizamettin ağa, Azad, Esat emmi, İlyas amca, Nuri dayı, Yakup, Nadire, Veysel, Halil, Salim amca, Sabri, Ramazan, Maho, Deniz bey, Hakkı ağabey, Yorgo, Ayhan ağabey, Leyla teyze, Meryem, Emin amca, Orhan, Madam Cadis, Dostum, Zeynel ağabey, Musa, Latif bey, Zümral, Simge, Akif bey, Hayyam amca, Dilan, Sanem hanım, Reha bey ve Elif ile bir kitapta değil de sanki iki sezon oynayan bir dizinin içinde beraberce yer aldık. Eser daha başlarında okuyucuyu öylesine içine çekiyor ki etkilenmemek mümkün değil. Mardin’den İstanbul’a uzanan harika bir kurgu işlenmiş satırlara ve ayrıca kurgu gibi değil de gerçek yaşam gibi hissettim. Metin’in babasının onu okumaya sevk etmesi, kitaplar alarak heveslendirmesi ne kadar güzel. Bu vesile ile Metin’in de okumayı çok sevmesi beni mutlu etti. Yaşadıkları yerde ise ruhlarını, bedenlerini - güce, paraya satan insanların oluşu ne kadar kötüydü… Sayfa 63 te son satırda adamın söylediği son cümle sonrası eyvahlar olsun dedim… Dayısına içimden o kadar çok şeyler söyledim ki… İstanbul’da kaldıkları mahallede uyuşturucu işi konusu da ayrı bir üzücüydü… Kolay para kazanmak için aracı olup nice gençlerin ölümüne sebep oluyorlar… İlyas amca ve Leyla teyze ise ne kadar güzel yüreklere sahipler öyle. Yaptıkları iyilikler, zorda olanlara sahip çıkmaları muhteşemdi. Yıllar sonra Metin’in köyüne dönüp mezar başında anlattıkları sonrası gelen kişinin sesini duyması ile ardından yaşanan duygusal anlar gözlerimi doldurdu. İkisi arasındaki muhabbette Seydi’nin Metine sorduğu soru sonrası aldığı yanıt ile onun Metin’e sıraladığı kelimeler benim kahkaha atmama sebep oldu. Ne manitaymış be Hele Seydi’nin dilinin dönmemesi ve kelimeleri farklı söylemesi ayrı bir tatlılıktaydı. Eseri yavaş yavaş, sindire sindire okudum çabuk bitmesin diye. Okuma sürecinde yorumun başında da yazdığım gibi bir sezon değil de iki sezon dizi izlemişim gibi geldi. Çoğu sahneler halen gözümün önünde. Yaşananları ve duyguları öylesine güzel yansıtmış ki yazarımız, kitapta yazılanlar kurgu değil de sanki gerçek yaşam gibi geldi. Yeri geldi üzüldüm, kahroldum, gözlerim doldu. Yeri geldi bazı sahnelerde kahkaha attım. Kitabın içine sanki koca bir dünya sığdırmış yazarımız. Hayatta kötü insanların olduğundan daha fazlası iyi insanlarında var olduğunu bilmek ne güzel. Bu eserde de o kadar güzel yürekler vardı ki… Karşılık beklemeden yapılan iyilikler, yaşananlar beni ayrı bir duygu seline sürükledi. İlyas amca, Leyla teyze, Seydi, Zeynel ağabey, Madam Cadis, Hayyam amca gibi güzel yürekler olsun hep hayatımızda. Metin’in bakkala su almaya girmesi sonrası gelen fren sesi ile birlikte yaşanan hüzün beni ağlattı. Yüreğim acıdı be… Bende Metin gibi koca bir boşluğa düştüm… Acısıyla tatlısıyla farklı yaşamlarda hep beraber yaşadık. Rastlantı sonucu hep yolların o kıza çıkması, ne kadar kaçsa da kaderden kaçamayacağını ve seneler sonra bile olsa yazılan kaderi yaşayacağını çok geç anladı karakterimiz. Son anlarda Madam Cadis’in yaptığı planda ayrı bir güzeldi. Kadın işi biliyor, konu aşk olunca tecrübesini tam konuşturmuş. Yine güzel bir eserle birlikte oldum ve bitmesini hiç istemesem de sonuna geldim. Eserden çıkan özlü sözleri de küçük not kağıtlara yazmam sonucu o kadar çok yorulsam da bu tatlı yorgunluk deyip sizlerle paylaşıyorum. #murattavlı #rastlantı #okudumbitti

RastlantıMurat Tavlı · Nemesis Kitap · 0140 okunma

·

267 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Nursemin Doğan