İman ediyorum demekle iman edilmediğini, namazda dilimizin ‘Allahuekber’ dediği ama yaşantımızda bunu tatbik edemediğimiz bir inanış bize ne katabilir ki.. Her nefesimizde ‘Allahuekber’ lafzını taşıyabilmek en mühimi değil mi.. Allah Nureddin Hocamdan razı olsun; ilmine ömrüne bereket versin.. Sayesinde bilinçleniyoruz. Dil olarak değil, hâl olarak duruş sergilemizin muhtacı olan kendimiziz, Allah asla değil. Her nefesimizde Allah’ın varlığını damarlarımızda hissetmek çok da zor değil aslında, sadece hakiki iman etmekten geçiyor.. Allah’a kendimizi teslim etmekten, O’na adanmaktan, O’na sığınmaktan, Rabbim Allah’tır deyip yola koyulmaktan geçiyor her şey.. Buna muhtacız; hüznümüzde, imtihanlarımızla, insan oluşumuzun o derin varoluşsal acısıyla biz buna çok muhtacız.. Rabbim ‘Allahuekber’ dedikçe dolan, coşan gönüllerden eylesin bizim gönüllerimizi de. O var, her şey var. Ne diyordu, Said Nursi: "İman hem nurdur, hem kuvvettir. Evet, hakikî imanı elde eden adam, kâinata meydan okuyabilir ve, imanın kuvvetine göre, hâdisâtın tazyikatından kurtulabilir. "Tevekkeltü alâllah" der, sefine-i hayatta kemâl-i emniyetle, hâdisâtın dağlarvâri dalgaları içinde seyran eder. Bütün ağırlıklarını Kadîr-i Mutlakın yed-i kudretine emanet eder, rahatla dünyadan geçer, berzahta istirahat eder. Sonra, saadet-i ebediyeye girmek için Cennete uçabilir. Yoksa, tevekkül etmezse, dünyanın ağırlıkları, uçmasına değil, belki esfel-i sâfilîne çeker." Kitapta bahsedilen her şey sanki Üstadın bu kelamlarına işareten yazılmış bölümlerden oluşuyor. Her şey bu o kelamlardaki kadar net, açık ve doğru olan aslında..

Elbette AllahuekberNureddin Yıldız · Tahlil Yayınları · 2013654 okunma

·

58 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.