Gönderi
Bir sevgiliye kavuşur gibi Tess' e kavuşmanın mutluluğunu yaşıyorum. Bugün "Kan Gölü ve " "İsimsiz Ceset" bitti. 86 sayfalık minicik bir Rizzoli& Isles serisine ek olmuş İsimsiz Ceset. Bir solukta okunacak keyifli bir kitap yazmış Tesscim. Önceki kitapları gibi 300-400 sayfalık değildi ama yine de harikaydı. Tess' in kitapları 500 sayfa da olsa insanı yormuyor. Ne kadar yabancı terimler de olsa yorulmuyorsunuz yani. Yazar oluşunun yanında ayrıca doktor da olan yazar mesleğinden ötürü bir sürü tıp terimi kullanıyor ama sanki okurken o terimlere siz de aşina gibi hissediyorsunuz. Ne diyor bu kadın demedim ben mesela hiç :) Kan Gölü beni çok etkilemedi. Beklediğim olaylar olmadı. Bunun sebebi ise şu;
genelde Tess'in kitaplarında bir seri katil olur ayrıca kurban ve kurbanların hayat hikayelerine detaylıca yer verilirdi. Kan Gölün de ise durum çok farklı. Olaylar açısından yani. İsimsiz Ceset ise Maura' nın başına gelen bir olayı çok kısa anlatmış. Yine de sevdim hep severim.
Elimde çok az kitabı kaldı 5 tane falan. Onlar da biterse artık Tess' in okuyacağım bir kitabı kalmayacak. Ama sanırım Türkçe'ye çevrilmesi beklenen Rizzoli& Isles serisine eklenecek bir kitap varmış. Çok heyecanlı bir şekilde beklerim ben de.
Polisiye tutkum çok uç noktalarda benim. Kafamı dağıtıyor. Cinayetlere, katillere odaklandığım zaman beynim, kalbim beni bırakıyor da katile, olaylara odaklanıyor. Kendimden uzaklaştığım tek şey, beni kendimden uzaklaştıran en güzel hediye. Ya olmasaydı ?
Tersini de denedim. Duygusal çöküntü içinde olduğum zaman duygusal şeyler okuyup, duygusal şarkılar dinlersem bu çöküntüsel şeyleri daha kolay tüketirim diye düşündüm. Güzel kitaplar okudum karşıma bir sürü güzel alıntılar çıktı. Hepsini yazdım, paylaştım, altını çizdim. Benim de hissettiğim, benim de duygularımı anlatan satırlar. Oh dedim. Bir yerlerde benimle aynı durumda olan insanlar var. Aynı durumda ? Kendi çapında birine değer veren ama hiçbir şekilde karşılığını alamayan mı ? Biraz. Umursanmayan ? O da biraz ? Ya da daha acımasız olan şey mi ? Bunu kendime bile itiraf edemiyorum. Çünkü bu çok onur kırıcı bir şey olmuş olur.
Kendimi polisiyeye verdim doğru. Genelde herkesin ağzından aynı şeyleri duyarsınız
" kötü şeyler hep ardı ardına mı gelir " neden peki ? Sanırım ben de bilmiyorum.
Ruhumun, kalbimin uzaklaşması mümkün olsa keşke. Ama bu kitap boyu değil de ömür boyu olsa. İnsan kalbi ve ruhu olmadan nasıl yaşar ki ?
Yaşar..
Sanırım ben artık yazmaktan da yoruldum. Aslında o kadar çok şey var ki anlatmam gereken. Hiç içimden gelmiyor yine.
En iyisi gidip başka bir kitap okuyayım..
·
48 views
2020 de bir sürü tıbbi kelimeye aşina olduğumuz içindir belki :) Emeğinize sağlık biraz uzun olmuş ama okuması hiç sıkıcı değildi :)
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.