Gönderi

ŞİİR KERE ŞİİR HEP ACI EDER Acılar yeniden filiz verdi\yeniden yağmur yağdı toprağa annem yeniden dirildi\ gördüm yeniden kurum tutmuş toprakla sıvadım yüzümü benim için budur bahar budur ve söz burada kesilmezse bileklerimden akar kelimeler belki beni biraz daha\ biraz daha ve biraz daha uyutur budur işte anlayamadığım çünkü kelimeler nasıl olur da annemi ikiye böler hangi ayette yazar bu tam orada, masamın üstünde dirildi ölüler, gördüm gördüm diyorum inanın bana, kalbimin üstünde izleri var iki bıçakla sıvazladı annem sırtımı iki taşla vurdu kafama o gün anladım geç uyumak fiyakalıdır acının saati yoktur\ çok önce anladım ağrı kesmeyiciler de vardı kabul edilmeyen dualar geç gelen doktorlar ezan okununca edilecek dualar vardır\ ezberledim ölümü kollayan hastalar vardır\ yataklarında uyudum ağrıdan bağıran anneler vardır gözyaşı vardır ve geç uyumak fiyakalıdır anladım kim içindi her gece kusması annemin onca uyku hapı önce küfür ve sonra miras kim içindi uykusuzluğum\ kızgınlığım affedilemeyecek günahlarım kim içindi kim için ağlardı babam kim için kovardı evden bir işçiyi bir çocuk niçin saklanırdı niçin niçin niçin sokaklarda beklenen doktorlar kin tuttu bana annem kin tuttu saat ikiyi görmeden uyuduğum için ama niçin uyuyor çocuklar anneler ölürken çocuklar niçin uyuyor ilk intiharda ölünmüyor\ niçin ilk dualar kabul edilmiyor niçin Allahım niçin sesime renk vermiyor meyveler yalan mutlu sayılmam her gece uyumadan dua ettiğim yalan bir şehirde gece yarısı doğduğum ve acılar yeniden filiz verdi meyveler toplandı, hasat gür ve bereketli benim için bahar budur işte budur gökyüzünün siyah rengi acının saati yok, rengi tuhaf kırmızı nefesimi tuttum ve gördüm taşlar tuhaf kırmızı babalar suskun ve cevval bir tokatla deccal kırmızı yoksulluğun ve ölümün mimarı babalar babalar elleri ve ayakları demirden dişleri keskin ve inatçı kurtarılmayı bekledim çağlar öncesinden yankısı yok Allah katında sesimin, anladım şimdi ikiye bölüyorum acıları saklaması kolay dünyanın tüm acılarını ikiye bölüyorum bana sen düşüyorsun hasbelkader kelimeleri satıyorum alıcısı yok diye ama sen biliyorsun\ şiir kere şiir hep acı eder dünyanın bütün ülkelerinde dünyanın bütün ülkelerinde, filiz verdi küfür gördüm diyorum, acının saati yok ama biliyorsun fiyakalıdır geç uyumak ağrı kesmeyiciler de vardır onca uyku hapı\ dişleri keskin ve inatçı meyveler toplandı taşlar tuhaf ve kırmızı elleri ve ayakları demirden babalar bana hasbelkader sen düşüyorsun bahar budur işte ve söz burada kesilmezse belki biraz daha, biraz daha ve biraz daha şiir kere şiir hep acı eder dünyanın bütün sokaklarında ve korkmadığım ölümden yalan H. MERDAN
·
128 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.