.... BİR ŞİİRİN HAZİN HİKAYESİ
O Mahur Beste Çalar Müjganla Ben Ağlaşırız
Hepimizin bildiği bir şarkıdır “Mahur.”
Attilâ İlhan’ın 6 Mayıs 1972’de idam edilen Deniz Gezmiş,
Yusuf Aslan ve Hüseyin İnan için yazdığı şiirin notalara dökülmesiyle ortaya çıkmış bir şarkıdır da.
Birçoğumuz şarkının Müjgan adında bir kadın için yazıldığını düşünse de, aslında hiç de öyle değil(miş).
Müjgan, Arapçada “Kirpik” anlamına gelmekteymiş. Attilâ İlhan’ın kirpikleri… Şair’in “Müjganla ağlaşmak”tan ne söylemek istediği orada çözülüyor; Attilâ İlhan, 6 Mayıs 1972 yılında idam edilen Deniz Gezmiş, Yusuf Aslan ve Hüseyin İnan’a ağlıyordu…
Attilâ İlhan şiiri şöyle anlatıyor:
“12 Mart sonrasının kahır günleriydi. Bir sabah radyoda duyduk ağır haberi: Deniz’lere kıymışlardı. Karşıyaka’dan İzmir’e geçmek için vapura bindim. Deniz bulanıktı; simsiyah, alçalmış bir gökyüzünün altında hırçın, çalkantılı…
Acı bir yel esintisinin ortasında aklıma düştü ilk mısra… Vapurda sessiz bir köşe bulup yüksek sesle tekrarladım. Vapurdan indikten sonra da rıhtım boyunca bu ilk mısraları tekrarlayarak yürüdüm.”
“Bir yangın ormanından püskürmüş genç fidanlardı
Güneşten ışık yontarlardı sert adamlardı
Hoyrattı gülüşleri aydınlığı çalkalardı
Gittiler akşam olmadan ortalık karardı”
6 Mayıs 1972
Şiir ve şarkıda geçen “Bir yangın ormanından püskürmüş genç fidanlardı” dizesinde de Deniz Gezmiş, Yusuf Aslan ve Hüseyin İnan’ı betimlemişti şair…
Şenlik dağıldı bir acı yel kaldı bahçede yalnız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Gitti dostlar şölen bitti ne eski heyecan ne hız
Yalnız kederli yalnızlığımız da sıralı sırasız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Bir yangın ormanından püskürmüş genç fidanlardı
Güneşten ışık yontarlardı sert adamlardı
Hoyrattı gülüşleri aydınlığı çalkalardı
Gittiler akşam olmadan ortalık karardı
Bitmez sazların özlemi daha sonra daha sonra
Sonranın bilinmezliği bir boyut katar ki onlara
Simsiyah bir teselli olur belki kalanlara
Geceler uzar hazırlık sonbahara. .... !!!!