''Öteki insanları ters yöne giderek buldum.'' Bu kitaba çekilişim sadece 2 kelimeyle oldu; ''ters yön''. Bernhard'ı hiç görmedim, onunla konuşmadım. Fakat yazarı tanıyorum. Tanımak ve bilmek için illa tanışmak gerekmez değil mi? Bunu o 2 kelimeyle anladım. Çünkü benim senelerdir kafamda canlandırdığım şey, başka birisinin yazılarında vücut bulmuş. 3. kez aldığım dersin vizesine saniyeler kala herkes okul kapısından içeri girerken bir anda beynimde şimşekler çaktı: girmek ''zorunda'' değildim. Hiçbir şey yapmak zorunda olamazdım. Özgürdüm. Öğrenciler amfilere doluşurken ben tam ters istikamete yürüdüm, dolmuş duraklarına. Cebimde ancak meydana gidebilecek kadar para vardı. Oraya gitmeye karar verdim. Dolmuş tam da hızlanarak sarı ışıklarla dolu tünelden geçerken, Welcome To the Hotel Calirfornia nakarata girdi. Pencereden içeri yüzüme doğru öyle sert soğuk bir rüzgar vurdu ki, özgürlüğümü tüm duyularımla tüylerime kadar hissettim. Okul, yaşadığım ev, kavgalar, sevmediklerimle dolu semt giderek ufaldı, yok oldu. Meydan parası olan 5 tl bile beni bu kadar mutlu ve özgür hissettiriyorsa bir 25 tl neler hissettirir diye geçirdim içimden ve ''25 tl uzağa gitmek'' adında bir hikaye yazmaya başladım. Bilgisayar oyunlarındaki levellarda genelde sağa doğru ilerleriz. ''Doğru'' yol ve sonuç hep sağ tarafın sonundadır. Bir gün oyundayken sol tarafta gizli bir yol görmüştüm. Yine beynimde ters yön şimşekleri çakmıştı. Belki bazılarının doğruları ters yöndedir. Belki de asıl ters olan yol, sağa giden yoldur. Belki de tek doğru yol yoktur, sadece farkedenlerin görebildiği gizli bir yol daha vardır. Kimin hangisini seçeceği, o kişinin ÖZGÜR iradesine bağlıdır.

KilerThomas Bernhard · Sel Yayıncılık · 2015522 okunma

·

58 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Yasemin Eyceyurt