Gönderi
" Mektup, mektubu yazan ve gönderen ile mektubu alan ve okuyan arasındaki gizlidir."
Bu cümleyle başlıyor kitap. Ne yaptığının farkında ol dercesine... Ne yalan söyleyeyim her ne kadar Ahmet Arif'in yaşarken Refik Durbaş ile sohbetinde diğer yazarların mektuplarının yayınlanmasını onayladığı söylense de hep bir tedirgin olarak okudum. Umarım bizi affedersin usta !
Mektuplarda çekilmiş derin acılar, mis gibi edebiyat kokusu, fedakar ve özgür bir ruh ve can yakan karşılıksız bir aşk görüyorsunuz. Evet çok sevmiş Ahmet Arif. Ama o Leyla'ya değil sevgiye aşıkmış bence. O kadar zor bi hayati olmuş ki yaşama tutacak birşeye ihtiyacı varmış. Leyla'nın aşkına tutunmuş. Yanlış olduğunu bilse de, karşılıksız olduğunu bilse de sevmekten vazgeçememiş, çünkü vazgeçse ölecekmiş. O kadar iyi anladım ki bunu. Olur öyle. Hayatınız çekilmez dayanılmaz ise tutunacak bir dal arar insan. Rastgele bir dala tutunur. Dal yanlış dal olsa da yapacak bişey yok. Dal değiştirmek istersen sevdan seni hayatta tutacak kadar güçlü olmaz zannımca. Böyle bir hikaye işte. Leyla o anlamda sevememiş Arif'i. Dürüst bir şekilde en başta söylemiş. oyalamamış yada duyguları ile oynamamış. Yazmaktan vazgeçmiş çokça. Ama Ahmet Arif öyle zor durumdaymış ki, bir mektupla hayata öyle bir tutunmuş ki bu dalı elinden almamak için epeyce uğraşmış. Dost olmuşlar, kardeş olmuşlar ama hisler durmayınca yakınlık istedikçe gittikçe da açılmış mesafeler.
Ne güzel sevmiş Ahmet Arif. Ne güzel anlatmış sevgisini. Içinden gelen her duyguyu yalansız olduğu gibi sermiş sevdiğinin önüne. Yaptığının yanlış olduğunu biliyormuş elbet. sevilecekse olduğu gibi sevilsin istemiş. sevdası büyük olanın ne işi olur yalanla taktikle. Her mektubunun sonuna SENIN demiş, Kulun demiş, delinim demiş. Burnunu, burnundan akani bile sevmiş. Birsey versin de leylası verdiği dert olsun ne farkedermis..
En sonda da kabullenmis Ahmet Arif durumu. Sevmekten vazgeçmese bile göstermekten vazgeçmiş. Anlamış gösterdiği her değer degersizlestirmis onu leylasinin gözünde.
Sayfalarca dinledim Ahmet Arif i ne onu ne Leyla'yı ne de kendimi tam anladığım söylenemez. Böyle tutkuyla bir aşk a karşılık nasıl verilmez anlamam. Ama bilirim ki karşılık verilseydi de böyle tutkulu olmazdı. Neden böyleyiz?
Bu hikayede çok üzüldüğüm 2 kisi daha var. Ne Leyla ne de Arif. Onlar sevmeyi yada sevilmeyi yaşadılar en azından. Peki ya Arzu? Peki Aynur? Ya sizin hissetikleriniz?
·
37 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.