Yunanca bir ifade olan Theatron görme yeri anlamına gelmektedir. Tiyatro ise bu görme yerinde oyuncuların seyirciler önünde sergiledikleri bir gösteri olarak tanımlanabilir. Tiyatronun temelleri Tanrı Dionysos dinine dayanmaktadır. Dolayısı ile Antik Yunanistanda doğan Tiyatro edebiyat dünyasına da tragedya ve komedya olarak iki tür bağışlamıştır. Tragedya lar genellikle efsanevi kralların ve soyların başlarına gelen zamansız ve mekansız değerleri canlandırırken, komedya belirli bir zaman çerçevesinde günlük olayları, gerçekleri ve konuları baz alır. Elimize geçen Aristophanes metinleri de bu anlamda döneminin Atina yaşantısı ile sıkı sıkıya bağlıdır dolayısı ile bu komedyaları daha iyi anlayabilmek için Antik tarihin bir parçası hakkında da bilgi sahibi olmak gerekir. Sık sık eleştirilen bazı devlet adamları, filozoflar ya da o dönemin güncel konusu olan savaşlar ve barış antlaşmaları gibi.. Sınırsız bir özgürlüğe ve eleştiri unsurlarına sahip olan eski komedya günümüz çağdaş dünyası için bile oldukça marjinaldir. Yani bugünün koşullarında böyle bir tiyatro yapmak sanırım mümkün değildir, muhtemelen eserin yazılış aşamasından itibaren şairin başı belaya girecektir. Bu sebeple Aristophanes ile birlikte eski komedya da yok olup gitmiştir. Eski komedya şairlerinden elimizde yalnız Aristophanes’in eserleri kalmıştır, kendisinin 44 komedya yazdığı tahmin edilmektedir ve bunlardan ancak 11 tanesi elimize geçmiştir. Komedya, Tanrı Dionysos adına yapılan dinsel törenlerde, adına komos denilen alaylar sırasında söylenilen şarkılarla ortaya çıkmıştır. Komos Dionysos bayramlarında özellikle Atina’nın köylerinde halkın bolca şarap içip, acayip kılıklarla sokaklarda dolaşması, eğlenmesi, birbirleriyle şakalaşması, dalga geçmesi olarak düşünülebilir. Sanırım bu alayın günüzdeki karşılığı özellikle Avrupa ve Amerika’da düzenlenen politikacı kuklaları ile dalga geçilen, müzikler eşleğinde yapılan festivaller olarak düşünülebilir. Aradaki fark, eski komedyada dinsel unsurlar barındırması , koro nun ve sınırsız bir taşlamanın olmasıdır. Aristophanes Atina’nın bunalım geçirdiği bir dönemde yaşadı. Kendisi tam bir savaş karşıtı ve barış temsilcisidir. Bu nedenle dönemindeki pek çok devlet adamını acımasızca sık sık komedyalarında eleştirmiştir. Döneminin kurumlarını, mahkemeleri, kanunlarını ele almış ve bunların kötü taraflarını göstererek düzeltimesi için mesaj vermiştir. Komedyalarında sürekli Barış çağrısı yapmıştır. Günümüzdeki en marjinal sanatçılar halka yol gösterici mesajlar vermeye çalışırken Aristophanes doğrudan doğruya seslenir. Yaşadığımız dünyadaki hiçbir sanatçı onun kadar özgür olamaz çünkü günümüz dünyası buna izin vermez. Ancak ne yazıkki tüm çabalarının boşa gittiğini, yurdunun savaşla yıprandığını, demokrasinin çöktüğünü görmüş ve ideal devlet tasarımı ve hayali ile kendini ve halkını avutmaya çalışmıştır. İş Bankası Kültür Yayınları bu eserde Aristophanes’in 5 komedyasını toplamıştır. Eşekarıları, Kuşlar, Kömürcüler, Barış ve Kadınlar Savaşı. Bu kitapta sizleri neler bekliyor : Mahkemeler, Yargıçlar, Atina Demokrasisi, Tanrılar, Yarı Tanrılar, Tanrı olmaya çalışanlar, Savaşlar, Filozoflar, Savaşan Kadınlar, Spartalılar, Barış, Devlet Adamları, Hırsızlar, Politika, Toplum, Demagoglar, Curnalciler, Savaş karşıtlığı

Eşekarıları, Kadınlar Savaşı ve Diğer OyunlarAristophanes · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 2018407 okunma

·

1.635 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.