Uguldayan ve hep uguldayan
bir orman kadar üşüyorum simdi
yanlis ruzgarlar esiyor dallarimda
yanlis ve zehirli cicekler aciyor
Kanimda kocaman gozleriyle bir ciglik
Su ve ses kadar bekledigim
ne kaldi geride , bilmiyorum
uzanip uyumak istiyorum golgeme
ve sarinmak o koca gozlerin
uguldayan ruzgarina
Bir aciyi yasarim, ve zehrinden
cicekler uretirim komur karasi
ucurum kadar bir yanlizlik
yaratirim kendime, atlarim
Anisi yoktur kucuk ruzgarlarin
Yapraklarim yok artik kuslarim yok
busbutun viran oldu daglarim
ezberimdeki turkulerde savrulup gitti
ömrumun karsiligi kalmadi sesimde
sesimde yalniz ormanlarin gumburtusu
Yanlis, daha bastan yanlis
bir siirdi bu , biliyorum
ve belki omrumuzun yakin gecmisi
bu kadar dogruydu ancak , kimbilir
KALBIM UNUT BU SİİRİ