Faruk Duman’in okuduğum kitapları içinde en yalın, en anlasilabilir kitabıydı ki diğerlerine göre daha az konsantrasyonla bile okumak mümkündü. Masalimsi bir anlatım, gizem, heyecan, doğa ve hayvanlar. Hayvanlara takılan isimler ilginçti; kartala verilen timsah ismi gibi. Hayvanların sadakati at ve köpekle çok güzel anlatılmıştı ki finalde köpeğin ağzındaki alabalık on numara bir bağlantıydi. Yağmuru o kadar güzel anlattiki ilk yağmurda iliklerime kadar ıslanmayı kafama koydum. İki veya üç defa çok ince bir şekilde erkeğin kafasinda yer tutan o libidodan gelen tetikleyici düşünceleri hiç olmayacak anda başkarakter üzerinden okuyucuya yansıtması da hoşuma gitti. Kitabın son otuz sayfasını misafir olduğum kardeşimin evinde gece 04 de uyanarak balkonda okudum ki ilginç olan bir şey, evlerinin karsisinda mevcut olan parkta üç tane köpek şımara şımara oyun oynuyordu. Köpekler için gece müziği adlı kitabı okurken böyle tuhaf bir saatte kitap elimde karşımda da üç köpek, Kara Zühre nin kitap içinde sık sık söz ettiği Hızır’ ı hatırlattı bana. Bir çok ayrıntı vardir Kitabın içinde, ben beğendim. Bir bölümde ışık evi, hoca, kapıda bekleyen yaver gibi anlatı son zamanlardaki olayları hatırlattı bana, yazarın bu manada bir göndermesi var mı bilemiyorum. Büyük harflerle yazılan bazi karakter isimleri başkarakter ve hayvanlar bu şekilde yazılmıştı: “Avcıatmaca”, “Timsah”, “Kahve”, “Akçatopal”, “Tozşeker”... Ayrıca aşağıda Kitabın içinde yazarın büyük harfle yazdığı cümleleri de tırnak içinde paylaştım: “Zaten her dikenin öbüründen alacağı vardır.”, “Gerçi, bir tavşan yuvasıyla aynı şeydir.”, “İnsan çok başarılı.”, “ Düşmanca davranış bile, yardımlaşma sınıfına girer.”, “İnsan, nefes alıp vermeyi öğrenmiş olsaydı, ölümsüz olurdu.”, “Kimilerine zaman, hak etmedikleri bazı büyüklükler bahşeder.”, “Zaten zaman geçirmek için yağmur birebirdir.”, “Işıma, bir kıpırdanıştır ne de olsa”, “Serinletmeyen ırmak ağlatır, unutmayın.”, “Her at bir hikaye anlatır.”, “İnsan, sesiyle ne yapacağını nasıl bilsin?”, “Kimi zaman kara deliklere seviniriz.”, “İnsanın düşünceden ici bulanır mi?”, “Bir at, kararsız olduğu için attır sonuçta.”, “Kuşlar hep korkunç muydu?”, “Köpeklerden önce sahiplerine bakmak lazım.”, “Süzülen, iplik olsun.”, “İşte zaman zaman içimize şeytan giriyor.”, “Bizimkiler her şeyi hemen unutur.”, “Kökleşmiş köpek işkence edeni sever.”, “Korktuğumuz şeye saygı duyuyoruz ama farkında değiliz.”, “İnsan kendi yüzünün ne menem bir şey olduğunu asla bilemez.”, “Dünya, bildiğimiz bir şey değildir.”, “Kimse aynı anda iki değişik duygusunun var olamayacağını düşünmesin.”, “Ölüp ölüp yeniden doğuyoruz.”

Köpekler İçin Gece MüziğiFaruk Duman · Can Yayınları · 2014407 okunma

·

104 views

insan okur

@insanokur ·

27 August 2019 16:08

Ne güzel anlatmışsın Hocam eline sağlık. Işık evi, hoca, tahta ev, falan ben de oralarda inan sen gibi düşündüm bir bağlantı var mı acaba ? Edebi anlamda gerçekten tartışılamaz güzellikte bir eserdi. Toptaş'ın Gölgesizler'ine benzettim.

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

ihtiyar