Önce anne karnında olup sonra da kalbe yerleşen varlığa evlat denir.Onu karnında ve kalbinde taşıyanda annedir...
Ayşegül annelik kavramını sonuna kadar hakeden,hayatı boyunca imtihanlarla karşılaşan güçlü bir kadındır.Engelli bir çocuğa sahip olan Ayşegül karşılaştığı bütün zorluklara, insanların merhametsizliklerine rağmen çocuğuna çok iyi baktı çünkü biliyordu ki bu rabbinin ona verdiği bir mucizeydi belkide cennetin anahtarı...
Engelli insanların çektiği zorlukları yaşamıyor olabiliriz ama bilmeliyizki onlar küçücük bir tebessümle bile mutlu olabiliyor. Empati kurup onları daha iyi anlamak çok ta zor olmamalı,hem bir saniye sonrasını bilmeyen insanoğlu bu kadar zalim olmamalı kimin başına ne geleceği belli olmuyor bu hayatta...kalbimizi sevgi ve merhametle rızıklandırmalıyız.....
(Bu benim ilk incelemem yanlışım varsa maruz görün değerli okuyucular:))