Sidre’t-ülVera: “Uzaklığı hükümsüz kılan, iki insana da yaşama gücü veren bir şiir: Biz seninle birbirimize inanarak uzak yaşadık/ bir adanın denizden ayrı kalması neyse/ sürgünde şifa olacak sözcükler yetiştirdik/ ve birbirimize sakladık.. Uzaklığın nedenini düşünmüyorsunuz. Yaralı bir geçmiş, çaresiz bir şimdi, ama hep ışıyıp duran bir gelecek. Sevginin ve inancın olduğu yerde, iç yaşantının dünyadan büyük olacağını sessizce biliyorsunuz. Böyle olunca da bir derviş tevekkülü ile sürgüne de, geçmişe de, geleceğe de elbette şifalı sözler büyüteceksiniz.”

“Uzaklığı hükümsüz kılan, iki insana da yaşama gücü veren bir şiir: Biz seninle birbirimize inanarak uzak yaşadık/ bir adanın denizden ayrı kalması neyse/ sürgünde şifa olacak sözcükler yetiştirdik/ ve birbirimize sakladık.. Uzaklığın nedenini düşünmüyorsunuz. Yaralı bir geçmiş, çaresiz bir şimdi, ama hep ışıyıp duran bir gelecek. Sevginin ve inancın olduğu yerde, iç yaşantının dünyadan büyük olacağını sessizce biliyorsunuz. Böyle olunca da bir derviş tevekkülü ile sürgüne de, geçmişe de, geleceğe de elbette şifalı sözler büyüteceksiniz.”

Sayfa 71

Çırpınıp İçinde Döndüğüm Dünya Şükrü Erbaş

1 görüntüleme

Gönderi

Sidre’t-ülVera