Gönderi
Görev adamı Murtaza(!)
Bekçi Murtaza'nın selamlarını getirdim:
"Yukarda Allah, Ankara'da Devlet, Hükümet hem da, burda da ben!"
"Bilirsiniz nedir kanun? Gördünüz kurs? Aldınız büyüklerinizden sıkı terbiye?"
"Vazife bir sırasında görmeyecek gözün dünyayı, demeyeceksin evladım, ciğerparem!"
Kitapta anlatılan işgüzarlığa varacak derecede kurallara uyan, söz dinlemeyen, bildiğini okuyan, katı, aksi ve kompleksli bir bekçinin öyküsüdür.
Kitabın önsözünde Orhan Kemal, arkadaşlarının kitabı olduğu gibi yayınlanmasını söylediğini ancak ilk hâliyle kitabın roman niteliğini taşımadığını ve bu yüzden eklemeler yaptığını söylüyor. Nasıl eklemeler yaptığının yanı sıra arkadaşlarının kitabı olduğu gibi yayınlamasını istemelerinin Murtaza'nın papağan gibi sürekli aynı şeyleri tekrarlamasıyla ilgisi var mı merak ediyorum. Zira bu tekrarlar zaman zaman gerçekten yorucu oldu. Ya da tekrarlar yorucu değildi de ben Murtaza'ya ifrit olduğum için böyle düşündüm. Sanırım kitaba getirebileceğim tek eleştiri işte bu tekrarlar. Ancak bu eleştirimden de emin değilim. Zira bu tekrarlar olmadan Murtaza'nın takıntılı düşünce yapısı, işgüzarlığı, iç dünyası anlaşılabilir miydi, şüpheliyim.
Dil olarak kitap eğlenceli ve akıcıydı diyebilirim. Zira Murtaza bir muhacir; yani Balkan göçmeni. Böyle olunca Balkan şivesi ile konuşması kitabı epey eğlenceli kılmış diyebilirim.
Kitabın bitmesine 50 sayfa kala ise yüreğim cız etti. Sanırım bu kısmı okuyan birçok okur benim gibi Murtaza'ya epey kızmıştır. Spoiler vermemek için bu kısımdan bahsedemeyeceğim.
Murtaza'nın kediler ile olan mücadelesi ise takdire şayandı. En eğlenceli kısmı burasıydı diyebilirim:)
Batının Don Kişot'u varsa bizim de Murtaza'mız var diyebilir miyiz? Bence diyebiliriz. Karakter o kadar iyi resmedilmiş ki Murtaza karakterini kolay kolay unutamazsınız.
Kitabın bana düşündürdüklerinden biri ise hepimizin içinde bir Murtaza olduğu. Murtaza kadar görev adamı olmasak da bazı düşüncelerimiz beynimizin içinde bir Murtaza görevi görüyor. Düşünmeden, sorgulamadan, yıllardır inandığımız, tartışmaya açmadığımız her bir düşüncemiz ya da azıcık bir sorgulama ile ulaştığımız dahiyane(!) fikirlerimiz aslında bir Murtaza. Sürekli kendini tekrar eden, soruya, sorgulamaya kapalı bu düşünceler başımızın en büyük belası. Kısaca Murtaza aynı zamanda kalıplaşmış düşüncelerin, değişmez inançların ve komplekslerin bir tezahürü de diyebiliriz.
Son olarak "Muzır Vatandaşlar"a keyifli okumalar dilerim...
·
110 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.