Çok fazla karanlık başlayıp zamanla iki yalnız kaderin buluşmasını okuduğumuz, harika betimlemeler ve inanılmaz bilgilerle yazılmış bir kitap var elimde şu an. Kitabın çoğu yerinde “aa cidden böyle miymiş” diyip şaşırdığım yerler oldu. Kitabı bana göre güzel kılan şey kesinlikle hayvan hakları üzerine yazılması. İnsanlar değil de daha çok hayvanlar ön planda bu kitapta. Hep insanlar hakkında okumaktan bıkmadık mı? Ve kitabın kapağı o kadar harika ki. Diğer dillerde ki kapaklarını da çok beğensem de sanki bu kapak çok başka. Çünkü kitabı okudukça kapak daha çok anlam kazanmaya başladı. Yazarın okuduğum ilk kitabı. Diğer kitaplarına da yüklenmek istiyorum en kısa zamanda. Kitap dediğim gibi çok karanlık başladı. Baş karakterimiz Nile gecenin bir yarısı bulduğu bir kız çocuğunu evine getirip iyileştirmeye çalışıyor. Bulduğu kız, Celeste, aynı Nile gibi geçmişte yaraları olan biridir. Celeste ayrıca hayvanları çok seven ve günlüğüne sıkça onlarla ilgili bilgilerle dolduran biri. Günlüğünü okumak çok zevkliydi. Bu iki insanın birbirine alışma süresi, Nile’in ona bu denli iyi davranması çok güzeldi. Nile ve Celeste arasında geçen diyaloglar çoğu zaman beni yorsa da ikisinin atışmasını okumak ayrı bir keyifliydi. Nile geçmişte bir çok suça karışmış, zengin bir adamın oğlu olsa da kitabı okuduğumda asla öyle düşünmedim. Değişik bir tip olduğu ortada. Yapılan çoğu suçlamayı kabul edip ya da etmediğini anlayamıyoruz. Oyun oynayarak konuşması benim en çok dikkatimi çeken şeylerden biri. Yani bu bakış açısı baya farklı bir durum çıkartıyor ortaya. Celeste dahi bir çocuk fakat bunu kitapta yeteri kadar okuduğumuzu düşünmüyorum. Sanki onun hayatı ve geçmişi ile ilgili daha çok şey okumalıydık gibime geliyor. İkilinin çıktığı yol ve amaçladığı her şeye “bende varım” dedim okurken. Tükeniş kelimesini inanılmaz derece de güzel anlatmış yazar bize. Sadece insanlar tükenmez, bir duygu ya da bir olay karşısında. Hayvanlar da tükenebilir. Hem de çok acı bir şekilde. Buna dikkat çekmek çok güzeldi. Beni sıkan bir tarafı var o da olayların çok yavaş ilerlemesi. Bazı yerler durgun geçtiği için sıkıldım. Çok güçlü başladı çünkü sonrasında tempo biraz yavaşladı. Sonu ise kelimelere dökemeyeceğim kadar çok güzeldi. Kitabın son cümlesi arkadaşlar beni ortadan ikiye ayırdı.

Tükeniş KulübüJeffrey Moore · April Yayıncılık · 201758 okunma

·

87 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.