Mavis Gallant öykülerin birer romanı bölümü olmadığını bu yüzden bir öykü okuduktan sonra kapatıp bırakmamızı söylemiş. Çünkü öyküler bizi orada bekliyor olur. Eğer bu kitabı alma gibi bir hevesiniz varsa kesinlikle yazarın söylediği gibi yapmalısınız. Ben kendime yenik düşüp bir kaç gece boyunca 12'den 2'e kadar durmadan bu kitabı okudum. Bir öyküyü bitirip daha ne olduğunu anlamadan diğer bir öyküye geçtim. Birini okurken acaba bir önceki öyküde ne olmuştu, neden öyle bitti ya da şöyle olsaydı ne olurdu diye düşünüp durmaktan; o anda okuduğum öykünün tadını alamadım. İlk defa bu tarz öykü dolu bir kitap okudum. Gerçekten öykü gibi öyküydü hepsi. İnanılmaz güzel kaleme alınmış. Ve bir olay oluyor, okuyup gidiyorsunuz ardından bir bakmışsınız başka bir olayın içinden çıkıyorsunuz. Çok ustaca yazıldığı için ne zaman oraya geçtiğini anlamıyorsunuz. Sonunu bilmediğiniz bir yolun içine girer gibi öykülere dalıyorsunuz. Bu yüzden çok ama çok beğendiğim bir kitap oldu. (Bana biraz Virginia Wolf kitaplarını hatırlattı o yüzden de çok beğenmiş olabilirim.) Tam bir konu bütünlüğü yok öykülerde. Adı gibi bütün öyküler Paris'te geçiyor. Değişik zaman dilimlerini okuyoruz. Benim en beğendiğim öykü "Ölümden Önce" adlı öykü oldu. Hikayede Alec Webb adında bir adam ağır bir hasta. Karısı Barbara, 3 çocuğu Molly, James ve Will ile beraber yaşıyor. Herkes Alec'in ölmesini bekliyor. O kadar çok hasta ki yataktan bile kalkamıyor. Daha sonra hastanede olduğu zamanlarda konuşmaya bile mecali kalmıyor. Molly üniversiteye gittiğinde annesi onu erkeklerle konuşmaması için tembihliyor, kimsenin arabasına binmemesini söylüyor ama işte Molly kendine yenik düşük Bay Wilkinson'ın arabasına binip kendini eve bıraktırıyor. Bay Wilkinson, Molly'i eve bırakıyor. Ardından neredeyse her gün Bay Wilkinson onların evine gidip geliyor. Böylece Molly'nin annesi ve Bay Wilkinson arasında bir şeyler olmaya başlıyor. Molly bundan çok pişman ve babasının ölüm döşeğinde olması onu yıpratıyor. Hikaye bu yönde ilerleyip gidiyor. Kitabı okumasanız bile bu öyküyü okuyun. Kapak tasarımını ise ayrı beğendim. Bu yayın evinden aldığım ilk kitap oldu ama dahası gelecek gibi duruyor.

Paris ÖyküleriMavis Gallant · Yüz Kitap · 20168 okunma

·

112 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.