Sonsuzluğa Yürüyüş Gün gelir zamanı durdurmak ister insan; çaresizce “keşke” der. “Keşke” yoktur, keşke şeytanın en sevdiği kelimedir. “Muradı böyle” vardır. Takdir-i İlahi vardır, Kaza-i Mutlak vardır. Kendi kader çizgisinde insanlar yol alır ve yazılanlar yaşanır bir bir. 25 Mart 2009’dan bir gün önce tanışma ve görüşme imkanı bulduğumuz insanı, Merhum Muhsin Yazıcıoğlu’nu, bir gün sonra kaybedeceğimizi nereden bilebilirdik ki. Bir gün sonrasını, sadece bir gün sonrasını göremiyor işte insan. “Ruh bir saniyedir “püf” dedi mi bir soluktuk gitti. Bununda nerede geleceği, nasıl geleceği ne şekilde yakalayacağı belli değil.” Böyle demişti Rahmetli Yazıcıoğlu. O veli bakışıyla adeta önceden bizleri teselli ediyordu. Sivas’ımıza, Türkiye’mize, ailelerinin ocaklarına kor düştü, hiç umulmadık, curcunalı bir zamandı. Merhumun dimağlarda bıraktığı hatıra mert bir insan portresiydi. Her zihniyette insanın duygularının birleştiği noktada, hüzne yol aldı benliğimiz. Ölüm adres vermiyor, zamanı sapıtmıyor. Faniliğin, ölümün en soğuk yüzünü şamar gibi vuruyor geride kalan bizlere. Düşen helikopter aranmaya başlar başlamaz, dualarla birlikte, duygular yoğunlaştı, tedirginlik, korku, endişe içinde nice seveni şairleşti. Şairler kendilerini tutamayıp kalemlerini ellerine aldılar. Şiirler yazıldı. Bu şiirlerde bir nebzede olsa hep umut oldu. Birçok gün sonrasında helikoptere ve cenazelere ulaşılmasıyla birlikte, şairlerimizin kalemleri ağıt olup çağladı. Belki de bu Anadolu’nun yaşadığı ağıtlardan, kalemlerin mürekkeplerinden satırlara dökülen en büyük ağıtlardan biri oldu. İlk günlerde duygusal yoğunluğu fazla olan şiirlerdi bunlar. İlerleyen zamanlarda milletimizin vakur duruşu ve ağır başlılığı sergileyen ama hüzünlü şiirler yazıldı. Hemen hemen birçok şairimiz Merhum Muhsin Yazıcıoğlu’na ve kader arkadaşlarına bir şiir yazdı. Hatta üç dört şiir birden yazan sevgili şair dostlarımız oldu. Gerek şair dostlarımızın şiirleri, gerek internet ortamındaki şiirler, gerekse televizyonlarda okunan şiirler, bizi böyle bir kitap hazırlamaya sevk etti. Yüreğin en saf, en temiz noktalarından çağlayan bu şiirler kitaplaştırılmalıydı. Bu mantıkla şair arkadaşlarımızla çıktık yola. Öncelikli olarak, duyurulan yayınlayarak bu şiirleri toparladık. Gerek fakslarla, gerek elden, gerek internet ortamından yurdumuzun muhtelif yerlerinden, Türkiye dışında yaşayan soydaşlarımızdan bize şiirler ulaştı. Bizim topladığımız şiirlerin dışında da toplanmış şiirleri bir araya getirdik. Dokuz yüzün üzerinde şiire ulaştık. Bir kitap haline getirmek için hazırlıklara başladık. Çok zorlandığımızı itiraf etmeliyiz. Maalesef bir kitap hacmi ve okurlarımız için seçici olmak adına hepsini değerlendirmeye alamadık. İşte ellerinizin arasındaki eser böyle vücut buldu. Başta bu kitabın basılmasını üstlenen Sivas Belediyesi adına Başkanımız Sayın Doğan ÜRGÜP beyefendiye, güzel şiirleri yazan şair dostlarımıza, kıymetli seçici kurulumuza ve yayına hazırlanmasında emekleri olan herkese, bize desteklerinden dolayı Büyük Birlik Partisinin saygıdeğer yöneticilerine, Sivas’ımıza ve kıymetli okuyucularımıza şimdiden teşekkürlerimizi sunarız. Duygusal derinliklere dalacağız, yer yer gözlerinizin yaşaracağı, tarihe şahitlik yapacağınız, güzel bir insan merhum Muhsin Yazıcıoğlu’nu, diğer bir tabirle gönüllerin başkanını ve güzel arkadaşlarını, şair dostlarımızın kalemlerinden okumaya davet ediyoruz. İlkay Coşkun

Sonsuzluğa YürüyüşKolektif · Buruciye Yayınları · 20105 okunma

·

22 views

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

ilkay coşkun