Benim de taze bitirmiş olduğum bir Halil Cibran kitabıdır.
Halil cibran'ın 1933'te ölümünden sonra yayınlanan Ermiş’in devamı olarak nitelendirilen kitabıdır.
Sakin kafayla tekrar tekrar okumalık beyin açan kitapların yazarı.
Her cümlesinden başka bir kitap çıkabilecek nitelikte öncelikle. Okurken bir ara düşündüm beğendiğim yerlerin altını çok fazla oldukları için artık çizmesem mi acaba diye.
Dertli günlerimizin, eksik gecelerimizin, hüzünlü olduğumuz günlerin olması gerektiğini, insan olmanın erdeminin bunlar olduğunu hatırlatan bir insana başrollük yapan bir kitap...