Sitede yaklaşık iki gündür Kızılay dağıtmıscasına gördüğüm kitap. Kapağı itibariyle pamuk şeker kıvamında, pembiş pembiş. İnsanın gözü kayıyor, dikkatini çekiyor, merağını tırmalıyor. Alıntılara bakıyorsun, aaaa tamam okunur diyorsun.Okunma sayısına bakıyorsun, çiçek gibi tazecik. Kıymetli bir tanecik sanıyorsun, deniyorsun. Kitabı keşfimin hikayesi budur. Gelelim kitaba. Aura, paranormal veya tinsel anlamda kullanılan bir terim olup, canlıların bedenlerinden yayıldığı varsayılan ışınımla oluşan ve gitgide yayılan tesir kuşakları tarzında kendini gösterdiği iddia edilen elektromanyetik alana verilen addır. Aura okumak ise aurayı hissedebilmektir. Kitabın adına baktığım zaman tamamiyle aura teofiziği üzerinden bir psikolojik hikaye okuyacağımı sandım evet! Sandığım gibiymiş. Üç karakterli, kısa, mektup tarzında, zihin okuma tekniği ve ara ara diyaloglarla pekiştirilerek yazılmış kısa ve enteresan bir hikaye. Hikayede Aura karakterinin de güzel bir kadın değil de, tamamiyle teofizik olarak adlandırılan Aura olduğuna kitabın son iki sayfasında şahit oldum. Zihin okuma tekniği ile yazılan bir kitabı ilk kez okudum. Sevdim mi bu tekniği? Bilmiyorum. Yani ne sevdim, ne sevmedim. Olsun, geçen bir arkadaşın ay ay, gün gün hangi kitapları okuyacağı konusunda detaylı bir planlama gördüm sitede. Vay be dedim, okuma olayını da bu derece planlayan biri gerçek hayatındaki olayları nasıl planlıyordur acaba. Askeriye kozmik odası gibi planlı bir hayat. Saygım sonsuz ama benim için çekilmez...bunu da şunun için diyorum, kitabı sitede iki gün gördüm ve elimde kitap varken araya aldım. Demek istediğim şudur ki; kaybeden abilerimizden öğrendiğim kadarıyla "aslında her şey biraz da plansız olunca tat bırakır insanın damağında" kısa bir mektup tarzında iki saatte bitirilebilecek bu kitabı okumak isterseniz okuyun. Farklı bir tat bıraktı. Sevdim mi? Bilemiyorum Altan, bilemiyorum. İyi okumalar.