Robespierre
Cicero, şöyle demişti bir gün: "Ruhsuz hitabet olmaz." Robespierre, ruhunu alıp olduğu gibi söylevlerine koyar. "Genel kanıyı okşamak için düşünceme ihanet etmeği bilmiyorum... Halkı, çiçekli yollardan geçirip uçurumun kenarına götürme sanatını da bilmiyorum." der bir gün. Utanç verici çıkışlardansa, saygı değer mırıldanışlara yol açmayı yeğler. "Yüzde yüz reddedileceğini bildiğim zaman bile, gerçeğin sesini çınlatmayı bir başarı saymışımdır." da diyecektir.
Sayfa 28 - Say YayınlarıKitabı okudu
·
5 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.