Tolstoy bu kitapta aşkı çok güzel tanımlıyor, okuduğum kitaplarının çoğunda da böyleydi ama bence, nasıl tanımladığından çok durumlar ve olaylar karşısındaki tavırların yüce gönüllülüğü insanı etkileyen asıl. Bu, bu kitapta, bir aşkın dostluğa dönüşmesi iken, 
Kazaklar kitabında Olenin'in durumu kabullenip vazgeçişiydi...
Henüz ulaşılamamış şeylerin nasıl olduğundan daha güzel görünüp hayallerini kurarken, sahip olduğunda o eski heyecanı hissedemenin şaşmaz kesinliğini de gösteriyor. Bunun üzerine şu alıntıyı eklemek istiyorum :
"Onca şey beklediğim bu anın bana verip vereceği bu kadarcık mıydı?"
Sonra istediğin gerçekleşse de doyamama ve rahatın batması üzerine şunu :
"...Oysa o, o çılgın, fırtına istiyor,
Sanki huzur varmış gibi fırtınalarda!"
Tolstoy'un erken dönem eserlerinden bir kitap ve araştırırken Tolstoy'un bu kitabı aslında hiç sevmediği ve bu kitabın onu yazarlık yeteneğini sorgulamaya kadar götürdüğünü okudum. Nedeni, kitabı yazma esininin, genç ve yetim bir genç kızla yaşadığı aşk ilişkisi olduğu düşünülebilir. Ama bence asıl yazarlık yeteneğini, sonraki kitaplarıyla göstermiş olması çünkü diğerlerine göre bu kitaptaki konu Tolstoy'un bir konuyu ele alış biçiminden farklı işlenmiş.
Velhasıl kelam bir solukta okunabilecek bir kitap ön okuma için tavsiye ederim...
·
170 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.