Bu seriyi özellikle de Anne’i çok seviyorum. Her okuduğumda Avonlea halkı beni kendine çekiyor. Yazarın ferahlatıcı bir tarzı var. Asla olaylara ve olayların etkilerine yoğunlaşmıyor. Karakterler ve aralarındaki samimi ilişkiler üzerinden ilerliyor. Aradan aylar geçiyor ve bu bir paragrafta özetleniyor. Kitap insanı hiç yormuyor ve akıp gidiyor. Anne ise en sevdiğim karakterden bir tanesi. Bakış açısı, hayal gücü, samimiyeti, sevdiklerine olan bağlılığı, inatçılığı... İnatçılığına tam olarak bayılmasam da Anne’in karakterini, olayları abartmasını, her şeyin onun için hayati önem taşımasını okumak büyük bir keyif veriyor İnsanların dine ve kiliseye karşı kulaktan dolma ve ezbere dayalı bilgilerinde bile kendi tasavvurlarını geliştirmesini, bu konuyu düşünmesini ve içselleştirmesini, diğerlerinin peşine takılmamasını seviyorum. Serinin başından beri beklediğim bazı sahnelere sonunda kavuştuğum için mutluyum. Gilbert ve Anne olaylarında Anne’in karakterini tanıyınca verdiği tepkilere şaşırmıyorsunuz. Anne, aşkın ve romantizmin kendisine hayran ve kafasında çok büyük bir aşk yaşayacağına dair hikayeler dönüyor. Bu yüzden de burnunun ucunu görecek ve de kendi hislerini anlayacak kadar ayakları yere basmıyor. Anne’e ve hayal dünyasına alışınca onun böyle tepki vermesini, Gilbert ile olan dostluğunu bozmak istememesini, hislerini geç anlamasını normal karşılıyorsunuz. Yazar da süreci hızlı geçtiği ve drama yoğunlaşmadığı için kitap sırasında bu konu sizi üzmüyor Her kitapta hikayeye yeni karakterler dahil oluyor. Anne’in üniversiteye gitmesiyle hayatına bir sürü yeni insan giriyor. Phil’in yüzeyselliğini, Jamesina Teyzeyi ve yeni gelenlerin hepsini çok sevdim. Özellikle Phil serideki en komik karakterdi. Kedi sahnesi başlı başına duygudan duyguya sürükledi Serideki tek sıkıntı yazarın Anne’i insanlara gönderilmiş bir lutuf olarak kurgulaması. Sanki ondan önce ışık yoktu, hayat tek düzeydi ve kimse Anne gibi biriyle tanışmamıştı, o yüzden de gördükleri anda Anne’e hayran kalıyorlardı. Evet Anne gerçekten nevi şahsına münhasır bir insan, Phil’in ona Kraliçe Anne demesi eğlenceli de ama biraz abartıya kaçmış

Yeşilin Kızı Anne - Adanın KızıL. M. Montgomery · Ren Kitap · 20204,542 okunma

·

101 görüntüleme

Kübra Nur Ocak

@kubraocak ·

02 Ocak 2021 01:09

Bu kitapta Anne'in lütuf olarak mı yansıtıldığını düşünüyorsun? O zaman bir de dördüncüyü oku sjsjsj Rüzgarlı Söğütler'de Anne süper kahraman resmen 😂

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Whocanread