Günün birinde acıyı keşfeden küçük bir çocuğun hikayesi
"Acı dolu bir hayat sürdürmek ve bunu yaşamın olağan seyri gibi kabul etmek, ta ki hayattaki en gerçek ve karşı konulamaz acının ne olduğunu öğrenene kadar…"
Ben bu kitabı çok çok beğendim. Okuyanlar bilir ve okursanız siz de şunu anlayacaksınızdır; kitaptaki ana karakterimiz olan beş yaşındaki "Zezé" ile aranızda sanki kardeşmişsiniz gibi bir bağ oluşuyor. Onun canı yandığında üzülüyor ve mutlu olduğunda ister istemez kendinizi tebessüm ederken buluyorsunuz :) Defalarca komedi filmi izlercesine sesli güldüğüm oldu ve yeri geldiğinde de az da olsa duygulandım.
Yani bitmesine gerçekten üzüldüğüm bir kitap oldu. (Normalde bir kitabı bitirdiğime sevinen bir insanımdır) Diğer birçok kitapta hissedemediğim duyguları hissettim. Ayrıca genelde bir kitabı okurken sürekli kaçıncı sayfada olduğuma bakmama rağmen, bu kitapta "Ne ara bu kadar okudum?" diye sordum defalarca kendime. Yani bundan kitabın çok sürükleyici olduğunu anlayabilirsiniz :)
Kısaca içerikten bahsedecek olursam, herkese altı demesine rağmen beş yaşında olan bızdık karakterimiz "Zezé"nin hikayesini okuyoruz. Zezé çok zeki ve meraklı bir çocuktur. Bundandır ki sadece bilye oynamayı ve arabalara asılmayı değil, okumayı dâhi tek başına öğrenir. En yakın sırdaşıysa, ne anlatırsa anlatsın, kelimesi kelimesine anlattıklarına kulak veren ve Minguinho adını verdiği bir şeker portakalı fidanıdır. (Anlayacağınız üzere kitap da ismini bu fidandan almıştır.) Yetişkinler dünyasının sınırlamalarına hayal gücüyle meydan okuyan Zezé, maalesef hayatta "acı" diye bir gerçek olduğunu çok erken yaşta keşfedecektir :(
Kitabın arka kapağından öğrendiğim bilgiye göre, Zezé'nin hikayesi yazarın çocukluğundan derin izler taşıyormuş. Yazarın kendi hayatından izler taşıyan kitaplar nedense farklı bir zevk veriyor insana. Peyami Safa'nın " 
Dokuzuncu Hariciye Koğuşu " kitabı da bu tarz bir kitaptır, bilen bilir.
Yine arka kapaktan ve uygulamadaki yardımsever okurlarımızdan da öğrendiğim üzere yazarımız, Zezé'nin büyüdükçe yaşadığı serüvenlerini merak edenler için, devam niteliğinde " 
Güneşi Uyandıralım " ve " 
Delifişek " isimlerinde iki kitap daha yazmış. Okuyanlardan bazılarının söylediğine göre, bu kitap kadar etkili olmasa da, Zezé'yi sevenler için okumaya değer kitaplarmış. Aklınızda bulunsun :)
Kitabın son sayfasında sorulan soruyu ekleyerek incelememi bitiriyorum:
"KÜÇÜCÜK ÇOCUKLARA HER ŞEYİ NEDEN ANLATMAK GEREK?" #98507267
··
30 görüntüleme
Bu yorum görüntülenemiyor
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.