Gönderi
Bram Stoker'ın Dracula'sından doğan bir ton dizi ve film tüketmenin sonucunda kurgusuna hakim olmam nedeniyle okurken heyecanımın törpülendiğini itiraf etmeliyim. Hatta yer yer 1897 tarihli bir kitap olduğunu unutup günümüz koşulları ile değerlendirmekten kaçamayınca kitabı gün içerisinde bir daha açmamak üzere kapattığım bile oldu. Üstüne bir de bolca günlük ve bolca mektuptan oluşan bu eserin diyalog detaylarına böylesine boğulması, bu diyalogların -özellikle erkeklerimizin Mina Harker'a yaklaşımları- defalarca tekrarlanması nedeniyle vampir mitosunun seksi, çekici, korkutucu etkisinden çıkıp "birlik olalım, kardeş olalım, canım dostlarım" anlayışına fazlaca kaptırıyoruz. Zira kitap bununla kalmayıp, birçok konuda daha tekrara düşüyor, Dracula kanımızı emercesine tükeniyoruz. Mızmızlanmam burada bitti ve haliyle bu efsanevi eseri övmek istiyorum.
Kitap adeta bir turistik gezi rehberi gibi. İlk 10 sayfasını okuduğunuzda bile neden bahsettiğimi anlayacaksınız. Milletlerin kültürlerinden, giyimlerinden tutun İncil'den, farklı edebi kaynaklardan referanslara kadar bilgi kazınacak kafanıza. Açılış ve kapanış bölümlerinde de tüm detayları ile bir coğrafya gezisine çıkartıyor.
Birçok okuyucunun aksine Dracula'yı neredeyse hiç duymuyor olmamız ise bana olumlu yansıdı. Böylesine yüce ve korkunç bir karakterin en ince detayına kadar bilmek okuma keyfimi belli ki baltalayacaktı. Zira Dracula gizemin ta kendisi ve öyle kalmasını arzu ederim. Kendisi acılarına ortak olmak isteyeceğim Frankenstein'dan daha çok, uzak durmak isteyeceğim bir şeytan.
Tadınızı kaçıracak bölümleri olacağını ilk paragrafta belirttim. Ancak kendinizi yeterince kontrol altında tutup 124 yıllık bu eseri dönemine göre yargılarsanız 422 sayfa su gibi akıp gidecektir. Hatta yazıldığı dönemde hurafelerin ne denli yaygın olduğunu da sık sık aklınıza getirirseniz kendinizi büyük, küflü bir çukurun içinde bulacaksınız.
·
29 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.