Gönderi

Dedem
Ömrümü sevmedim yolları sevdiğim gibi Otobüste ki huzur veren ses nedir ah bir bilsem Ülkemin ovalarını kendi gözümle görebilmek Yaşadığımı uzun yolda, ruhumda hissetmek İlerde ışık süzmesi görüyorum siyahın içinde umuda hiç bu kadar yakın oldum mu ki ben Bilmem otobüs kim bilir dolaşır nerde Aklım gördüklerimle neden bu kadar karşıdır Manzaram karanlık uzun bir yol, birde ışıklar Memlekete giderken giyildi kışlıklar Malatya diyince ruhumda hüzünlü şarkı çalar Dedem diyince, idama mahkum umutlar Gittim o lanetli yere , vefasız köye Herkes derdiki o ihtiyar yakında öle Agladım çok ağladım avdo ramenin haline Mezarında 20 dakika durmadılar dedem Göçtün gittin nurlardır inşallah yerin Çekilmedik dertleri bu dünyada çektin Senden bize miras dert kaldı dedem Evlatlarının birbirlerine yaptıgını nasıl söylesem Son kez malatya yolcusuyum artık Bu kez kalan hesapları bitiricem dedem Ve bir dahada gitmeyecem sensiz olan yere dedem Bu kendime yaptığım son saygısızlık.
·
4 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.